Γανυμήδης και Υδροχόος, αποσυμβολισμός

Η μυθολογία είναι μια ανώτατου επιπέδου επιστημονική καταγραφή, που περιέχει μεν όλους τους κόσμους, αλλά το συνειδησιακό της επίκεντρο είναι ο κόσμος της ψυχής και ο θείος κόσμος. Γι' αυτό πρέπει όταν την προσεγγίζουμε και την μελετάμε, να προσπαθούμε με όσες δυνάμεις διαθέτουμε, να ανάγουμε, να ερμηνεύουμε και να κατανοούμε τα γεγονότα που καταγράφονται επί του θεϊκού επιπέδου. . Αυτό σημαίνει πρώτα ότι πρέπει να έχουμε αντιληφθεί την ύπαρξη αυτού του θείου κόσμου και να έχουμε έστω μία ελάχιστη αντίληψη του τι είναι, ή «προς τα που βρίσκεται». Διότι αν επιχειρήσουμε να μεταγλωττίσουμε την μυθολογία σε όρους της κατώτερης θνητής ζωής της προσωπικότητας των ανθρώπων, θα καταλήξουμε σε μία διαστροφική υποβάθμιση της, όπως συνήθως είναι ο κατώτερος κόσμος της προσωπικότητας των ανθρώπων. Ένα παράδειγμα τέτοιο είναι ο μύθος του Γανυμήδη. Δεν θα χρειαστεί νομίζω να κάνουμε μια ογκώδη αναφορά. Η κατανόηση της Θείας Μηχανικής που ενυπάρχει στην Ελληνική γλώσσα και περιέχεται στα ονόματα των πραγμάτων θα είναι αρκετή να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε το θέμα αυτό..   . Το όνομα <Γανυμήδης> προέρχεται από την σύνθεση παραγώγων των ρημάτων «γάνυμαι» και «μήδομαι». Το <γάνυμαι> σημαίνει λαμπρύνω, είμαι χαρούμενος, ευτυχισμένος από καρδιάς. Το <μήδομαι> σημαίνει σχεδιάζω, έχω κατά νου, είμαι ευσυνείδητος, επιλύω (κάποιο πρόβλημα), αλλά και μηχανεύομαι, εφευρίσκω, δρω δεξιοτεχνικά, κλπ. Το ρήμα <μήδομαι> κατά συνέπεια αναφέρεται σε λειτουργίες της νόησης, ενώ το <γάνυμαι> αναφέρεται στην συνειδησιακή λειτουργία της καρδιάς. Ο Γανυμήδης λοιπόν, είναι αυτός που έχει συνθέσει τον νου με την καρδιά του και αυτό δεν έχει προσεχθεί καθόλου και δεν έχει γίνει κατανοητό από την μεγάλη πλειοψηφία των μελετητών της μυθολογίας μας. Βέβαια είναι ένας ωραιότατος νέος αυτός που έχει ενώσει την καρδιά με τον νου, όπως αναφέρεται για τον Γανυμήδη και μπορεί νομίζω να το φανταστεί τουλάχιστον αυτό το πολύ επιθυμητό επίπεδο συνείδησης, όποιος ασχολείται έστω λίγο με την εσωτερική αναζήτηση.  . Ο Γανυμήδης κατά συνέπεια είναι ένας που ζει και δρα στον κόσμο μέσα έχοντας χαρά στην καρδιά, με δημιουργικότητα και δεξιοτεχνία. Αυτό είναι δε, αυτό που κάνει τους θεούς να «μεθούν». Αυτό ευφραίνει του θεούς και είναι το κρασί των θεών. Γιατί βέβαια τα όντα του θεϊκού κόσμου δεν έχουν ανάγκη του κρασιού με την έννοια που εμείς του δίνουμε. Οι θεοί ευφραίνονται με την χαρούμενη, αφυπνισμένη συνείδηση που συνδιαλέγεται με τον κόσμο με δημιουργικό και εφευρετικό τρόπο. Ευφραίνονται με τα όντα που ζουν με σύνθεση καρδιάς και νόησης.   . Το ύδωρ της Γνώσης που ξεδιψάει τις ψυχές φέρνει μέθη. Η ψυχή την στιγμή της απόκτησης της πραγματικής γνώσης μεθάει την ουράνια μέθη. Το <κρασί> είναι από το <κράμα> και αφ’ ενός αναφέρεται στο βιωματικό ενεργειακό αποτέλεσμα - το κράμα - καρδιάς και νου και αφ’ ετέρου στο κράμα του ίδιου του αποτελέσματος του βιώματος μιας οντότητας που έχει σε σύνθεση την καρδιά με τον νου του. Αυτή η κατάσταση λειτουργεί ως Υδροχόος ή Οινοχόος (αφού το ύδωρ της γνώσης είναι μεθυστικό) τόσο για τους ανθρώπους, όσο και για τους θεούς. Όλοι είναι ευτυχείς με αυτή την κατάσταση. Από την μία οι άνθρωποι ευφραίνονται με την υπηρεσία του Υδροχόου, μα από την άλλη ευφραίνονται και οι θεοί. Με αυτή την κατάσταση είναι ερωτευμένος ο Ζευς και είναι τουλάχιστον γελοίες οι οποιεσδήποτε διαστροφικές και επί του θνητού επιπέδου προσπάθειες ερμηνείας.   . Το σύμβολο του Υδροχόου ( ♒ ) αποτελείται από δύο κυματιστές γραμμές. Υπάρχει σε αυτό το σύμβολο μία διττότητα που βέβαια εικονίζει την διττότητα που υπάρχει στο ζώδιο αυτό. Μετά από όσα αγγίξαμε με την σύντομη μελέτη του Γανυμήδη, προστίθεται κάτι ακόμα στην κατανόηση του φαινομένου αυτού. Οι δύο γραμμές είναι δύο ρεύματα ενέργειας και ο κυματισμός τους δείχνει ότι είναι σε κίνηση. Τα δύο αυτά ρεύματα είναι το ρεύμα της καρδιάς και το ρεύμα του νου, που υποδεικνύει ότι η μαθητεία στον Υδροχόο είναι το να συνεργάζονται σε μία κοινή πορεία-κατεύθυνση. Από μία άλλη οπτική αυτό συνδέεται με την στάση ζωής του Υδροχόου, που είναι το να συνδέει το εσωτερικό του ρεύμα που περιέχεται και εκφράζεται από τον αντίποδα του τον αστερισμό του Λέοντα, με το ρεύμα του έξω από αυτόν, που είναι η κοινωνία όλων των όντων. Οι πολικότητες των ζωδίων είναι ένα μεγάλο και ενδιαφέρον θέμα, αλλά θα φύγουμε από το θέμα μας αν ασχοληθούμε με αυτό τώρα.  . Απόσπασμα από σχετική αναφορά από  εδώ