Θεός Ερμής, ο «αγγελιοφόρος των θεών» και ψυχοπομπός.

Το όνομά του Ερμή  αποδίδεται ετυμολογικά στο ρήμα «είρω», που έχει δύο σημασίες:

α) συνδέω, ενώνω και
β) λέγω, ομιλώ, αναγγέλλω.

Ο Πλάτωνας (στον «Κρατύλο») ετυμολογεί το όνομά του Ερμή, λέγοντας πως οι διότητές του που αναφέρονται στο λόγο, την ερμηνεία και την μεταφορά μηνυμάτων, συνδέονται με το ρήμα «είρω», που σταδιακά μετατράπηκε σε Ερμής.

Κρατούσε το κηρύκειο το οποίο σχηµατιζόταν από λεπτή ράβδο δάφνης ή ελιάς. Γύρω-γύρω περιτυλλίσσονταν δύο φίδια, που τα κεφάλια τους συναντιώνταν αντικρυστά. Λίγο πιό πάνω, στην κορυφή της ράβδου, υπήρχαν δυό φτερούγες.

Η Αλίκη Μπέιλη αναφέρει πως  στην εσωτερική  αστρολογία ο Ερμής ως πλανήτης:

«Αναπτύσσει τον ταχύ και ενορατικό νου που ερμηνεύει την εμπειρία, συμβάλει στην ανάπτυξη της ενόρασης και συσχετίζει τον εσωτερικό πνευματικό άνθρωπο με τον εξωτερικό άνθρωπο με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η μελλοντική ενότητα του σκοπού, του σχεδίου και της προσπάθειας. Ο Ερμής επιφέρει εκείνες τις αλλαγές στη νοητική αντίληψη, που επιτρέπουν στην ανθρωπότητα να δράσει τελικά ως μεσολαβητής ανάμεσα στους ανώτερους κόσμους και στα τρία κατώτερα βασίλεια στη φύση». Ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει: «Ο Ερμής φωτίζει το νου και μεσολαβεί ανάμεσα στην ψυχή και την προσωπικότητα, όντας ο αγγελιαφόρος των θεών».