Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

H Ψυχολογία και τα Αρχέτυπα του Carl Jung στον «Πόλεμο των Άστρων»


Oι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν παρακολουθήσει την ταινία «Ο Πόλεμος των Άστρων» (Star Wars), βλέπουν μόνο μια καλή ή μια κακή ταινία. Ορισμένοι δεν αφιερώνουν χρόνο για να την αναλύσουν και σε άλλους τους αρέσει χωρίς να γνωρίζουν πραγματικά το γιατί. Και μερικοί άνθρωποι τη μισούν, για διαφορετικούς λόγους.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα αφηγηματικά εμπορικά έργα δεν αξίζουν να αναλυθούν μέσα από μία Γιουνγκιανή προοπτική. Αντί αυτών, θα πρέπει να προσβλέπει κανείς σε ταινίες περισσότερου ψυχολογικού προφίλ. Όμως ο Jung ενδιαφερόταν για το συλλογικό υποσυνείδητο. Αν, λοιπόν, μια ταινία είναι συνειδητά Γιουνγκιανή, τότε δεν είναι το υποσυνείδητο περιεχόμενο που παρουσιάζεται, αλλά το συνειδητά Γιουνγκιανό περιεχόμενο. Αυτό που λέω είναι ότι, αν θέλετε να αναζητήσετε υποσυνείδητα αρχέτυπα ή αποδείξεις για τις θεωρίες του Jung, θα πρέπει να απευθυνθείτε και στις εμπορικές αφηγηματικές ταινίες, οι οποίες δε στοχεύουν στην ψυχολογική αυτοπραγμάτωση, αλλά να βγάλουν χρήματα. Εκεί βρίσκεται η πραγματική απόδειξη ότι τα υποσυνείδητα αρχέτυπα του Jung υπάρχουν.

Εάν αφιερώσετε χρόνο να αναλύσετε το “Star Wars” θα δείτε αυτό που ο George Lucas ισχυρίζεται: «ένα μεγάλο κλασικό ηρωϊκό έπος, που ασχολείται με τις κλασικές ερωτήσεις για τη θρησκεία και την ιστορία και βασίζεται σε μία ψυχολογική θεματική, καθώς διαδραματίζεται στο φουτουριστικό σκηνικό του διαστήματος».

Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω ορισμένες πτυχές από την ψυχολογική βάση της ταινίας και επίσης να επισημάνω τους κύριους αρχετυπικούς χαρακτήρες.
Θα αναφερθούμε μόνο στις παλιές ταινίες, επεισόδιο IV-VI, επειδή για μένα αντιπροσωπεύουν το πραγματικό πνεύμα του “Star Wars”, το οποίο λείπει από τις νέες ταινίες. Από την τριλογία αυτή, θα ασχοληθώ κυρίως με το επεισόδιο V «Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται», όπου πιστεύω ότι ενυπάρχει το μεγαλύτερο μέρος της ψυχολογίας. Θα ασχοληθώ επίσης ως επί το πλείστον με ιδέες από τον Carl Jung, επειδή οι ονειρο-αναλυτικές θεωρίες του, φαίνεται να ταιριάζουν καλύτερα στην έννοια του “Star Wars”.

 Το κλασικό Έπος

Για να καταλάβει κανείς και να εκτιμήσει πραγματικά τη Τριλογία του “Star Wars” θα πρέπει να κατανοήσει και να δεί το κύριο θέμα. Η βάση του έργου πατάει στη θρησκεία, κάτι με το οποίο όλοι μπορούμε να ταυτιστούμε. Είναι μια ιστορία ενός συνηθισμένου ανθρώπου, του οποίου η ζωή παίρνει αντίθετη στροφή και έτσι πρέπει να ξεκινήσει μια αναζήτηση. Εδώ διαδραματίζεται μια κλασική μάχη μεταξύ του καλού και του κακού, στοιχεία που αντιπροσωπεύονται σαφώς από τη δύναμη και τη σκοτεινή πλευρά της δύναμης. Όμως, τι είναι η Δύναμη; Στην ταινία περιγράφεται, ως μικρά πλάσματα που ζουν στα κύτταρο κάθε ζωντανού οργανισμού και μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο, να τον καθοδηγήσουν και να του δείξουν το μέλλον. Αν προσπαθήσετε να το ερμηνεύσετε, θα μπορέσετε να δείτε την ομοιότητα με δύο πράγματα.

1. Θεός: Ο Θεός σε κάθε θρησκεία, είναι κάτι που μπορεί να σας βοηθήσει, να σας καθοδηγήσει και αν συμπεριφερθείτε ανάλογα, μπορεί να προβλέψει το μέλλον σας.

 2. Το συλλογικό ασυνείδητο του Carl Jung: Η Δύναμη σας δείχνει τί πρέπει να φοβάστε, κληρονομείται από τους προγόνους σας, χρωματίζει την αντίληψή σας για τον κόσμο και σας καθοδηγεί. Το μόνο πράγμα που δεν μπορώ να βρώ στο συλλογικό ασυνείδητο είναι η πρόβλεψη του μέλλοντος. Η σκοτεινή πλευρά της δύναμης προσελκύει τους ανθρώπους/χαρακτήρες με ένα παλιό κλασικό τρόπο.

Οι χαρακτήρες φαντάζονται ότι υπάρχει περισσότερη Δύναμη στη σκοτεινή πλευρά, με τον τρόπο που ήδη τη χρησιμοποιούν. Ο καθαρός εγωισμός, χωρίς καμία πάλη με τη συνείδηση, δίνει την ψευδαίσθηση της μεγαλύτερης ισχύος. Επειδή ακριβώς συμβαίνει κάποιος να αποφεύγει να αντιμετωπίσει τη συνείδηση ή το ενδιαφέρον για τους άλλους ανθρώπους ή τη δικαιοσύνη ή την ηθική, δεν σημαίνει ότι αυτά τα ζητήματα εξαφανίζονται. Με παρόμοιο τρόπο πάντα περιγράφεται στη μυθολογία, στην Αγία Γραφή και εδώ στο “Star Wars” ένα κακό πρόσωπο, όμως είναι πάντα σαφές ότι τα στοιχεία που απαρνείται με τη στροφή στο κακό, επιστρέφουν πάντοτε για να θέσουν τα αιτήματά τους.

Ο George Lucas ισχυρίζεται ότι το Star Wars είναι ένα κλασσικό έπος, αλλά σε ένα φουτουριστικό περιβάλλον. Αλλά τι είναι ένα κλασικό έπος; Ο γερμανός ανθρωπολόγος Adolph Bastian (1826-1905), πρότεινε για πρώτη φορά την ιδέα ότι οι μύθοι από όλο τον κόσμο φαίνεται να κατασκευάζονται από τις ίδιες «βασικές ιδέες». Αυτές οι βασικές ιδέες είναι που ο Carl Jung ονόμασε «αρχέτυπα», τα οποία ο ίδιος πίστευε ότι είναι τα δομικά στοιχεία όχι μόνο του ασυνείδητου νου, αλλά ενός συλλογικού ασυνειδήτου. Το 1949 ο Joseph Campbell ξεκίνησε μια επανάσταση στην ανθρωπολογία (τη μελέτη των ανθρώπων και του πολιτισμού) με το βιβλίο του «Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα» και πάνω σε αυτό το βιβλίο βασίστηκε κυρίως η ιστορία του “Star Wars” από τον George Lucas.

 H βασική ψυχολογία του Ιππότη Jedi ή ενός καλού προσώπου.

Ο ιππότης Jedi είναι μία πολύ βασική ψυχολογική persona που ταιριάζει με το αρχέτυπο του ήρωα. Αλλά ταιριάζει επίσης με κάθε είδος μαχητή ή καλού ανθρώπου. Ο Yoda εξηγεί αρκετά εύκολα και με σαφήνεια τη βασική ιδέα ενός ιππότη Jedi, με την περίφημη φράση του «Αισθάνομαι πολύ φόβο μέσα σου, παιδί μου. Ο φόβος είναι η διαδρομή προς τη σκοτεινή πλευρά. Ο φόβος οδηγεί σε οργή, η οργή οδηγεί στο μίσος και το μίσος οδηγεί στο πόνο».

Το νόημα της φράσης, δείχνει στον καθένα το στόχο που πρέπει να πετύχει. Για να είναι κάποιος καλός άνθρωπος και ειδικά αν θέλει να ελέγχει την ισχυρή δύναμη, θα πρέπει να είναι σε θέση να ελέγξει τον φόβο του. Αν όχι, θα καταλήξει να υποφέρει ή να κάνει τους άλλους ανθρώπους να υποφέρουν. Πρόκειται, επομένως, για άλλο ένα τρόπο με τον οποίο ο George Lucas προσπαθήσει να εξηγήσει γιατί οι κακοί άνθρωποι ενεργούν με τον τρόπο που ενεργούν.

 Αρχέτυπα

Τα αρχέτυπα είναι η μη μαθημένη τάση που βιώνουμε τα πράγματα με έναν ορισμένο τρόπο. Λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν τα ένστικτα στις θεωρίες του Freud. Ένα παιδί, για παράδειγμα, θέλει απλά κάτι για να φάει για να χορτάσει αλλά δεν ξέρει πραγματικά τι είναι αυτό. Μερικά πράγματα μπορούν να ικανοποιήσουν την πείνα του και άλλα δεν μπορούν. Με το χρόνο και την εμπειρία, το παιδί μαθαίνει ποια είναι αυτά και καθώς μεγαλώνει, η πείνα του παίρνει μία κατεύθυνση προς κάτι το ιδιαίτερο, όπως η πίτσα ή το χάμπουργκερ.

Η διαφορά των αρχετύπων με τα ένστικτα του Freud, είναι ότι δεν είναι πραγματικά βιολογικά ένστικτα. Στη θεωρία του Freud, για παράδειγμα αν ονειρεύεστε πράγματα με μακρύ σχήμα, αυτά θα ήταν ένα φαλλικό σύμβολο και ως εκ τούτου σημαίνει σεξ. Ο Jung από την άλλη πλευρά είναι έτοιμος να διαφωνήσει: ακόμα και ένα όνειρο στο οποίο εμφανίζεται ένα πέος, σύμφωνα με τον Jung δεν έχει να κάνει με το σεξ. Θα αντιπροσωπεύει το «Μάνα» και τη πνευματική δύναμη. Αυτό αποδεικνύεται από πολλούς παλαιούς πρωτόγονους πολιτισμούς όπου πολλά φαλλικά σύμβολα δεν αφορούσαν το σεξ.

Το σεξ από την άλλη πλευρά, μαζί με το ένστικτο της ζωής, εκπροσωπούνται στο αρχέτυπο που ονομάζεται Σκιά. Η Σκιά απορρέει από το προανθρώπινο, το ζωώδες παρελθόν μας, όταν δεν είμασταν πραγματικά ευσυνείδητοι. Η σκοτεινή πλευρά, του εγώ, και το κακό που είμαστε ικανοί να κάνουμε, αποθηκεύονται συχνά στη Σκιά. Στην πραγματικότητα το αρχέτυπο της Σκιάς δεν είναι πραγματικά κακό, αλλά ανήθικο, δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Κάνει μόνο αυτό που εμείς οι άνθρωποι θα θέλαμε αυθόρμητα να κάνουμε, προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους μας. Αυτό μπορεί κατά κάποιο τρόπο να το διακρίνει κανείς στις ταινίες “Star Wars”. Αν επανεξετάσει το ρόλο των σκοτεινών αυτοκρατόρων, θα ανακαλύψει ότι πραγματικά δεν είναι το «κακό» που προστατεύει τον Vader και του λέει τι πρέπει να κάνει αν θέλει να αποκτήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξουσία.

Πολλοί από τους χαρακτήρες της ταινίας λειτουργούν ως αρχετυπικές φιγούρες, στην πραγματικότητα συχνά παίζουν ένα ρόλο πολύ περισσότερο από εκείνου του αρχετύπου. Για παράδειγμα, ο Ben Kenobi φαίνεται να εκπροσωπεί το αρχέτυπο Σοφός, αλλά φέρει επίσης πολλά στοιχεία του αρχετύπου Πατέρα για τον Luke.

 Luke Skywalker

Το αρχέτυπο Ήρωας όμως, είναι πραγματικά το κύριο αρχέτυπο των ταινιών “Star Wars”και είναι το αρχέτυπο για το οποίο είναι περισσότερο γνωστές. Ο Luke Skywalker είναι ένα τυπικό παράδειγμα του αρχετύπου Ήρωα. Βασικά το αρχέτυπο-Ήρωας αντιπροσωπεύει το εγώ και είναι το πρόσωπο που είναι πιο πιθανό να ταυτιστούμε στην ταινία. Ο ήρωας όμως συχνά δείχνει χαζός αφού δεν γνωρίζει, ακόμη, το συλλογικό ασυνείδητο.

Ο Luke ο ίδιος, φαίνεται να εκπροσωπεί το ρόλο του αρχέτυπου Παιδί-Ήρωας. Ο ίδιος παρουσιάζεται ως ένας ευάλωτος, αλλά ανίκητος ήρωας και ασκεί «μαγικές» δυνάμεις με τη χρήση της Δύναμης. Η τριλογία ασχολείται κυρίως με το να ακολουθεί τις ιεροτελεστίες μετάβασης του Luke, ειδικά κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης του σε Jedi, στην ταινία «Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται».

 Princess Leia

Ο ήρωας συχνά ξεκινά για να σώσει μια γυναίκα, στο “Star Wars” η γυναίκα εκπροσωπείται από τη πριγκίπισσα Leia στην αρχή, όμως αργότερα η Leia εξελίσσεται στο «Anima» ανακαλύπτοντας τις δυνατότητες της Δύναμης -του συλλογικού ασυνείδητου- και γίνεται πιο ισότιμη σύντροφος του Luke, ο οποίος αποδείχθηκε τελικά ότι ήταν ο αδελφός της.

Η φιγούρα Anima είναι η θηλυκή πτυχή της αρσενικής προσωπικότητας. Ένας από τους στόχους της διαδικασίας αυτοπραγμάτωσης είναι η αναγνώριση της Anima στον άνθρωπο και η επανένταξη αυτής της πτυχής στην προσωπικότητα των προσώπων. Η Princess Leia αντιπροσωπεύει μια φιγούρα Anima για τον Luke και η αντίληψη του ότι αυτή είναι η δίδυμη αδελφή του, δείχνει ότι ενσωματώνει την Anima στην προσωπικότητά του. Όπως μπορείτε να δείτε στην ταινία, η Leia παρουσιάζεται ως η αδελφή του αντί για μία ερωτική σύντροφος στο επεισόδιο «Η Επιστροφή των Jedi» (αν και ο Luke φλερτάρει με την Anima στο επεισόδιο «Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται»), δείχνει ότι αποδέχεται την Anima, αλλά δεν κυριαρχείται από την επιρροή της.

Η Leia διαθέτει επίσης πολλές από τις πτυχές φροντίδας του αρχέτυπου της Μητέρας, όταν τον παρηγορεί σε διάφορες σκηνές και στις τρεις ταινίες. Η Leia κάνει ακόμη και χρήση «μαγείας», ποιοτικό στοιχείο του αρχετύπου της Μητέρας, όπως στο επεισόδιο «Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται», όταν ακούει την έκκληση βοήθειας του Luke μέσω της Δύναμης και επιστρέφει με το Millenium Falcon για να τον σώσει, κάτω από την Cloud City.

 Yoda


Ο Δάσκαλος Jedi Yoda συνδυάζει πτυχές πολλών αρχετύπων. Η σοφία του Yoda και η ηλικία φαίνεται να αντανακλούν το αρχέτυπο Σοφός. Το περιβάλλον που ζει και η επικοινωνία που έχει με τη φύση, είναι χαρακτηριστικά του αρχετύπου της Μητέρας. Ο Yoda ζει σε έναν βαλτώδη πλανήτη, ο οποίος είναι καλυμμένος με δέντρα και ομίχλη. Το σπίτι του είναι παρόμοιο με μια σπηλιά και αυτή η εγγύτητα προς τη φύση συνδέεται με το αρχέτυπο της  Μητέρας.

Το μικρό μέγεθος του Yoda και τα χαρακτηριστικά του «μικρότερος και από μικρός, αλλά και μεγαλύτερος από μεγάλος», τον συνδέουν με το αρχέτυπο Παιδί-Ήρωας. Στην πραγματικότητα, ο Yoda κάνει μια δήλωση που αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτή την ιδέα: «Κοίταξε με. Με κρίνεις με βάση το μέγεθος μου, σωστά; (ο Luke κουνάει καταφατικά το κεφάλι του) Και δεν θα πρέπει, γιατί ο σύμμαχος μου είναι η Δύναμη. Και είναι ισχυρός σύμμαχος». O Yoda διαθέτει επίσης κάποιες ιδιότητες του αρχέτυπου του Πατέρα για τον Luke, όπως ακριβώς και ο Ben Kenobi.

Darth Vader 

Ο Darth Vader, ο οποίος ήταν ο Anakin Skywalker, ο πατέρας του Luke, πριν αυτός μετατραπεί σε κακό χαρακτήρα, διαθέτει επίσης πολλές αρχετυπικές προβολές. Ως πατέρας του Luke, ενεργεί σαν αναπαράσταση του αρχέτυπου του Πατέρα. Ενεργεί σαν τη Σκιά του Luke, λόγω του συνεχές κακού στοιχείου που τον περιβάλλει και του υπαινιγμού ότι ο Luke θα μπορούσε να γίνει σαν κι αυτόν.

Η προοπτική του Luke για τη στροφή του στη σκοτεινή πλευρά, προαναγγέλλεται όταν εκείνος βλέπει ένα όραμα όπου σκοτώνει τον Darth Vader, μόνο για να βρει το δικό του πρόσωπο κάτω από τη μάσκα του. Τέλος, ο Vader ενεργεί επίσης σε ορισμένες σκηνές μέσα από το αρχέτυπο της Μητέρας, μέσα από τη γέννηση και την καταστροφή. Δηλαδή, παρ’ όλο που ο ίδιος έδωσε τελικά τη ζωή του για τα παιδιά του, Luke και Leia, κατέστρεψε τις θετές οικογένειες και των δύο τους και απείλησε επανειλημμένως τη ζωή και των δύο σε ολόκληρη την τριλογία.

Συγγραφέας: Mimers Brunn



Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος


Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Πυθία, χρησμοί και η ιεροτελεστία στο μαντείο των Δελφών!


Μελετώντας γραπτά του Ηρόδοτου, Θουκυδίδη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Ευριπίδη, Πλουτάρχου και άλλων, αντλεί κανείς εξαιρετικές πληροφορίες για το ρόλο των αρχαίων Μαντείων και την ιερότητα της Πυθίας.

Οι χρησμοί της χαρακτηρίζονται ως αινιγματικοί, κυριευμένοι συνήθως από διφορούμενη εξήγηση. Σε αυτό το άρθρο, καταγράφουμε ορισμένους χαρακτηριστικούς αμφίσημους χρησμούς αλλά και χρησμούς που διέπονται από μαντικό πέπλο ορθότητας.

Πρώτα όμως, λίγα λόγια για την Πυθία… Έτσι ονομαζόταν κάθε Πρωθιέρεια του Θεού Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών, η οποία είχε ως αρμοδιότητα να μεταφέρει τη χρησμοδότηση του Θεού προς τον ενδιαφερόμενο.

Οι χρησμοί της ήταν λακωνικοί και αδιευκρίνιστοι τις περισσότερες φορές, μπερδεύοντας τους παραλήπτες του ιερού μηνύματος.

Στο βήμα της Πυθίας ανέβαινε μια εκλεκτή και μορφωμένη κοπέλα από το πλήθος παρθένων ευγενικής καταγωγής της εποχής. Αργότερα ο κανόνας άλλαξε και αποφασίστηκε να εκλέγεται μια έμπειρη γυναίκα άνω των 50 ετών. Αιτία της αλλαγής αυτής λέγεται πως ήταν ο Εχεκράτης ο Θεσσαλός, ο οποίος ερωτεύτηκε μια νεαρή ιέρεια, την απήγαγε και τέλος την κακοποίησε.

Σε περιόδους μεγάλης δόξας των Μαντείων, το ρόλο της Πυθίας δεν έπαιζε μόνο μια ιέρεια, αλλά μέχρι και τρεις. Οι χρησμοί της είχαν τη μορφή πεντάμετρων ή εξάμετρων στίχων και δίνονταν αρχικά μία φορά το χρόνο, κάθε Φεβρουάριο. Η πρώτη Πυθία του Μαντείου των Δελφών, σύμφωνα με πηγές της Ελληνικής Μυθολογίας, λεγόταν Φημονόη.

Η ιεροτελεστία πριν από κάθε χρησμό

Η Πυθία του Μαντείου των Δελφών, ακολουθούσε την εξής διαδικασία, προτού ανακοινώσει τον εκάστοτε χρησμό: Πρώτα πλενόταν, έπινε νερό από την ιερή Κασταλία πηγή και μασούσε δαφνόφυλλα. Έπειτα ανέβαινε σε ένα υπερυψωμένο τρίποδο, από τη βάση του οποίου έβγαιναν αναθυμιάσεις από καύση ψυχοτρόπων βοτάνων και μεθανίου. Οι αναθυμιάσεις αυτές έφερναν την Πυθία σε έκσταση. Ορισμένες φορές μάλιστα, έβγαζε κάποιες κραυγές ή ψιθύριζε λόγια χωρίς νόημα.


Αμφίσημοι χρησμοί που παραπλανούν…

Σε πλούσιο μέλλοντα πατέρα, που ρώτησε αν το παιδί του θα γεννηθεί αρσενικό ή θηλυκό..Ο χρησμός: «Άρρεν ου θήλυ».Η εξήγηση: Ανάλογα με το πού θα τοποθετούσε κανείς το κόμμα, είχε και διαφορετική απάντηση: «Άρρεν, ου θήλυ» (αγόρι, όχι κορίτσι) ή «Άρρεν ου, θήλυ» (αγόρι όχι, κορίτσι)!

Στους Σπαρτιάτες, στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου όταν ρώτησαν αν θα νικήσουν στη μάχη.Ο χρησμός: «Αν πολεμήσετε με όλη τη δύναμη σας, θα νικήσετε».Η εξήγηση: Αν νικιόνταν θα σήμαινε πως δεν είχαν πολεμήσει με όλη τους τη δύναμη, αν νικούσαν θα σήμαινε πως έδωσαν μάχη με τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια.

Στον Καλλίστρατο, όταν ρώτησε αν θα δικαιωθεί με την επιστροφή του στην Αθήνα.Ο χρησμός: «Στην Αθήνα θα τύχεις τα νόμιμα».Η εξήγηση: Νόμιμη θα μπορούσε να θεωρηθεί, όχι μόνο η αθώωσή του, αλλά και η καταδίκη του.

Μαντικοί χρησμοί που εντυπωσιάζουν

Στον βασιλιά Λυδία τον Κροίσο, όταν ρώτησε αν θα μιλήσει ο πανέξυπνος αλλά άλαλος γιος του.Ο χρησμός: «Λύδα, βασιλιά πολλών ανθρώπων, ανόητε Κροίσε, να μην εύχεσαι να ακούσεις ποτέ την πολυπόθητη φωνή του γιου σου.
Καλύτερα να μείνει μακρυά σου, γιατί θα μιλήσει τη μέρα της συμφοράς σου».
Η ιστορική έκβαση: Όταν οι εχθροί κυρίευσαν την πόλη και ένας στρατιώτης μπήκε στο παλάτι για να σκοτώσει το βασιλιά, ο γιος του ούρλιαξε: «Μη σκοτώνεις τον Κροίσο!». Μίλησε αλλά δεν κατάφερε να σώσει τον πατέρα του από το θάνατο.

Στο στρατηγό Επαμεινώνδα από τη Θήβα.Ο χρησμός: «Να αποφεύγεις το Πέλαγος».Η ιστορική έκβαση: ο Επαμεινώνδας τελικά σκοτώθηκε στη μάχη της Μαντινείας, σε ένα μέρος με την ονομασία «Πέλαγος».

Στον Πύρο, βασιλιά της Ηπείρου.Ο χρησμός: «Θα πεθάνεις μόλις αντικρίσεις την πάλη ταύρου και λύκου».Η ιστορική έκβαση:Όταν ο Πύρρος βρισκόταν στο Άργος, συνάντησε στο δρόμο του ένα άγαλμα που αναπαριστούσε μια μάχη ανάμεσα σε έναν ταύρο και ένα λύκο. Τότε, ένα κεραμίδι από κατεστραμμένη στέγη, έπεσε στο κεφάλι του και τον σκότωσε.


Xρησμοί άξιοι αναφοράς.

Όταν ρώτησαν την Πυθία ποιος είναι ο πιο σοφός Έλληνας, εκείνη απάντησε: «Σοφός μεν Σοφοκλής, σοφότερος δ’ Ευριπίδης, αλλά σοφότερος πάντων Σωκράτης εστί».Η αντίδραση του Σωκράτη; Χαρακτηριστική! «Με είπε σοφότερο επειδή εγώ γνωρίζω πως τίποτε δε γνωρίζω»!

Στο Μέγα Αλέξανδρο, κατά την επίσκεψή του στο Μαντείο των Δελφών, η γηραιά Πυθία, του απάντησε: «Γιε μου, είσαι ακαταμάχητος»!

Εκείνη όμως το είπε, γιατί ο Αλέξανδρος, παρόλο που είδε την Πυθία να απέχει από χρησμοδότηση, τη σήκωσε στα χέρια του για να τη μεταφέρει στο Ιερό του Απόλλωνα και της ζήτησε χρησμό για την εξέλιξη της μεγάλης εκστρατείας του. Όταν η Πυθία αντιστάθηκε στο αίτημα του, εκείνος την αγκάλιασε τρυφερά και χαμογελώντας την οδήγησε προς την πόρτα του Ιερού! Τότε εκείνη τον χαρακτήρισε ακαταμάχητο, με μειδίαμα στο πρόσωπό της!

Πώς χρησιμοποίησε ο Μέγας Αλέξανδρος αυτόν το χρησμό; Μα φυσικά προς όφελός του, στρατηγικό και πολιτικό! «Ο χρησμός εδόθη από την Πυθία. Είμαι ακαταμάχητος»! Κανείς δεν μπορούσε να τον νικήσει και με την ιερή βούλα της Πυθίας!

Στον αυτοκράτορα Ιουλιανό τον παραβάτη, όταν προσπάθησε να επαναφέρει το Μαντείο των Δελφών, μετά την παρακμή του λόγω της επικράτησης του Χριστιανισμού και της καταδίωξης της ειδωλολατρίας: «Είπατε τω βασιληι , χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά,Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν ου μάντιδα δάφνην,ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ».

Πρόκειται για το φημισμένο τελευταίο χρησμό της Πυθίας. Σημαίνει: «Πέστε του βασιλιά:γκρεμίστηκαν οι πλουμιστές αυλές εχάθη, δεν έχει ο Φοίβος πια καλύβι, ούτε προφητικιά έχει δάφνη, μήτε πηγή που να λαλά και το μελητικό νερό βουβάθη».



Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος




Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς


Τα «Κάλαντα» της Πρωτοχρονιάς έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Λίγοι ίσως γνωρίζουν όλο το περιεχόμενό τους,  και  την προέλευσή τους. Ακόμα λιγότεροι ίσως έχουν αναρωτηθεί για το παράξενο περιεχόμενο τους.Είναι βέβαιο ότι στο Άσμα που ακούγεται σήμερα στις γειτονιές είναι ενσωματωμένα τουλάχιστον τέσσερα«Άσματα Αγερμού» που μάλλον ανάγονται στη Βυζαντινή εποχή. 

Η πρώτη ενότητα είναι μια τυπική ευχή να είναι καλή η Πρωτομηνιά και η είσοδος του Νέου Έτους:

«Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά, κι  αρχή - Καλός μας χρόνος..».Η επόμενη ενότητα όπως φαίνεται προέρχεται από την «Λόγια» Παράδοση.Κάποιος Διδάσκαλος (ή ιερέας) δίδαξε στους μαθητές του την μεγάλη «Δεσποτική Εορτή» της «Περιτομής του Χριστού» : Ο Χριστός με το Αιγυπτιακό - Σημιτικό Έθιμο της Περιτομής οκτώ ημέρες μετά την γέννησή του «βγαίνει να γνωρίσει τον κόσμο και γίνεται αποδεκτός από τους συμπατριώτες του» :

«Αρχή που βγήκεν ο Χριστός, Άγιος και Πνευματικός, στην γήν να περπατήσει, και να μας καλοκαρδίσει...»

Από την Λόγια Παράδοση φαίνεται να προέρχεται και η τρίτη ενότητα που αναφέρεται στην μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου. Είναι πιθανό μάλιστα να σχετίζεται με τον Αρέθα Επίσκοπο Καισαρείας και με την προσπάθεια να μορφωθούν οι πληθυσμοί της Μ. Ασίας τον 10ο αι. μΧ.Ο Μέγας Βασίλειος προβάλλεται ως φορέας της παιδείας - που προτρέπει τους γονείς να μορφώνουν τα παιδιά τους. Προβάλλεται επίσης η ιερή τέχνη του καλλιγράφου που πάντα στην Βυζαντινή εικονογραφία κρατά ειλητάριο («χαρτί»), Κάλαμο («πέννα») και «Καλαμάριον» (μελανοδοχείο) : 

«Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία.
Βαστάει πέννα και χαρτί,χαρτί και  καλαμάρι,
[με] Το καλαμάρι έγραφε, και [με] το χαρτί ομίλει....

Και στο ραβδί του ακούμπησε να πει το Αλφαβητάρι...
»

Όμως στους στίχους του Πρωτοχρονιάτικου άσματος παρεμβάλλονται άλλοι στίχοι που φαινομενικά δεν «δένουν». Για παράδειγμα τι θα πει  «Αρχιμηνιά - κι Αρχιχρονιά - ψηλή μου δενδρολιβανιά»!!  

Ή τι θα πει :  «χαρτί και καλαμάρι - δες κι εμέ το παλικάρι»!!! 

Αν και είναι παράξενες για εμάς οι φράσεις αυτές,  είναι πολύ απλή η προέλευσή τους. Ιδού η  παράξενη και χαριτωμένη ιστορία αυτών των στίχων που παρεμβάλλονται.Για την τελική διαμόρφωση του άσματος που γνωρίζουμε σήμερα, έπαιξαν ρόλο «Καλανδιστές» που αυτοσχεδίαζαν. 

Μάλιστα από τον 13ο  αι - όταν οι «Καντάδες» ήταν της μόδας (και ήταν δύσκολο στους νέους χαμηλών τάξεων να πλησιάζουν και να συζητούν με «αρχοντοπούλες») κάποιος τολμηρός νέος ενώ έψελνε τα Κάλαντα στο πρόπυλο ενός αρχοντικού, σκέφτηκε να στείλει «μήνυμα»  στην νέα  που κρυμμένη τον άκουγε απ' «τα ψηλά τα παραθύρια» και φαινομενικά έκανε πως δεν τον καταδέχεται.


Ο νέος χρησιμοποιεί ωραίες εκφράσεις και έξυπνα κοσμητικά επίθετα για να κολακεύσει την νέα. Τόσο η τόλμη όσο και η τέχνη του νέου να συνδυάζει στίχους, μας επιτρέπει να υποθέσουμε με επιφύλαξη ότι πρόκειται για μορφωμένο νέο (ίσως Επτανήσιο) της εποχής της Φραγκοκρατίας. Αρχίζει λοιπόν και βάζει ενδιάμεσους στίχους (αυτούς με τα αστεράκια). Με αυτόν τον τρόπο και τα κάλαντα θα έλεγε ακολουθώντας τους κοινωνικούς κανόνες αλλά ταυτόχρονα θα παίνευε την καλή του..!

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
Ψηλή μου δεντρολιβανιά
 (*)

Κι αρχή καλός μας χρόνος
Εκκλησιά με τ' άγιο θόλος
 (*)

Άγιος Βασίλης έρχεται
Και δε μας καταδέχεται
 (*)

Από την Καισαρεία
Συ είσ' αρχόντισσα κυρία
 (*)

Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντυο ζυμωτή
 (*)

Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
Δες και με το παλικάρι
 (*)

Ας προσέξουμε τις προσθήκες  λοιπόν.. : Προσφωνεί την νέα στο μπαλκόνι :

«Ψηλή μου δεντρολιβανιά, εκκλησιά μετ' Άγιο θόλος..»

Και συνεχίζει ανακατεύοντας τις παρακάτω φράσεις στο Άσμα της Πρωτοχρονιάς :

«Για δεν μας καταδέχεσαι;; Συ είσαι Αρχόντισσα Κυρία...Ζαχαρο - καρδιο - ζύμωτη,  Δες και εμέ το παλικάρι!!»

Την αποκαλεί ψηλή, σαν δεντρολιβανιά. Προφανώς λόγω του ότι  φορούσε ένα από τα ψηλά τα κωνικά καπέλα με το τούλι στην κορυφή, την παρομοιάζει με Εκκλησιά με το Αγιο θόλος (θόλος εκκλησίας). Της λέει ότι δεν τον καταδέχεται (ο Άη Βασίλης δεν έχει να κάνει!) γιατί είναι αρχόντισσα κυρία.Τέλος κλείνει με τις γαλυφιές! Την λέει ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκειά μου) και την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά.

Έτσι λοιπόν αυτά τα παράδοξα Κάλαντα πέρασαν από γενιά σε γενιά και έγιναν τα πιο διαδεδομένα σε όλο τον ελληνικό χώρο..

Σύνθεση, βασισμένη  κυρίως σε κείμενο του Γιώργου   Ιωαννίδη

Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος



Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Πέντε στοιχεία για την ευτυχία, Πάπας Φραγκίσκος


Καθώς γερνάμε, και γινόμαστε σοφότεροι, συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά ότι:

Ένα ρολόι των €300 δείχνει την ίδια ώρα με ένα ρολόι των €30.

Ένα πορτοφόλι των €300 χωράει τα ίδια χρήματα με ένα των €30. 

Η μοναξιά σε ένα σπίτι 30 τ.μ. ή 300 τ.μ. είναι η ίδια.

Ελπίζω μια μέρα να συνειδητοποιήσεις ότι η εσωτερική σου ευτυχία δεν προέρχεται από τα υλικά πράγματα στον κόσμο. 

Δεν έχει σημασία αν ταξιδεύεις σε πρώτη ή οικονομική θέση, σε περίπτωση ατυχήματος και στις δυο περιπτώσεις θα βγεις από το αεροπλάνο. 

Ελπίζω να συνειδητοποιήσεις ότι αληθινή ευτυχία είναι να έχεις φίλους και αδελφούς με τους οποίους μπορείς να μιλήσεις, να γελάσεις και να τραγουδήσεις.


Πέντε στοιχεία για την ευτυχία:

1. Μην μάθετε στα παιδιά σας να γίνουν πλούσιοι, μάθε τους να είναι ευτυχισμένοι, ώστε να δουν την αξία των πραγμάτων και όχι την τιμή του.

2. Φάτε το φαγητό σας, σαν να είναι το φάρμακο σας, αλλιώς θα πρέπει να παίρνετε το φάρμακο σας, σαν να είναι το φαγητό σας.

3. Όποιος σας αγαπάει δεν θα σας αφήσει ποτέ. Ακόμη κι αν έχει 100 λόγους για να το κάνει, θα βρει έναν λόγο για να μείνει.

4. Υπάρχει μεγάλη διαφορά στο να είναι κάποιος ένα ανθρωπινό ον και στο να είναι άνθρωπος. Πολύ λίγοι το καταλαβαίνουν.

5. Είστε αγαπημένος όταν γεννιέστε και θα είστε όταν πεθάνετε. Από εσάς εξαρτάται αν θα είστε και τον ενδιάμεσο χρόνο. 

Οι έξι καλύτεροι γιατροί στον κόσμο:

Το φως του ήλιου, η ανάπαυση, η άσκηση, η διατροφή, η αυτοπεποίθηση και οι… φίλοι. Διατηρείστε τους σε όλα τα στάδια της ζωής σας και απολαύστε μια υγιή ζωή.

Πάπας Φραγκίσκος

Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Ο νόμος της Απελευθέρωσης, ο νόμος της Εκτίμησης, και ο νόμος της Έλξης.



Ο Αλαντίν ήταν τυχερός. Είχε βρει κάτι με περιεχόμενο: το λυχνάρι με το ενσωματωμένο τζίνι. Ό,τι επιθυμούσε, ό,τι ευχόταν το παράγγελνε στο τζίνι:κι αυτό υλοποιούσε τις ευχές στο άψε τρίψε! Κάτι γενναία βασιλόπουλα στα παραμύθια είναι εξίσου τυχερά. Βοηθούν κάποια παράξενη γριά που αποδεικνύεται μάγισσα και που για ανταμοιβή τους προσφέρει το μαγικό δαχτυλίδι που πραγματοποιεί τις ευχές. Ο Γκαστόνε Ντακ πάλι είναι άλλη περίπτωση – άκρως εκνευριστική για κάτι άτυχους σαν τον Ντόναλντ – επειδή είναι γεννημένος τυχερός κι ό,τι εύχεται υλοποιείται από μόνο του μέσα από ευνοϊκές συγκυρίες. Με όλους εμάς τους υπόλοιπους όμως τι γίνεται; Πόσες πιθανότητες έχουμε να πιάσουν οι ευχές μας ; Υπάρχει κάποιο μυστικό; 

Η αλήθεια είναι πως μερικοί άνθρωποι φαίνονται να «γκαστονο-φέρνουν» καθώς η τύχη δείχνει να μεροληπτεί κάνοντάς τους χάρες. Η ζωή τους κυλά αρκετά αβίαστα, οι δυσκολίες τους είναι σπανιότερες και ηπιότερες και οι ευτυχείς συγκυρίες συνωστίζονται στην πόρτα τους μαζί με τις ευκαιρίες . Είναι απλώς τυχεροί ή έχουν καλό κάρμα; Ε λοιπόν είτε το ξέρουν είτε όχι οι άνθρωποι που καταφέρνουν ώστε τα όνειρά τους, δηλαδή οι ευχές τους, να υλοποιούνται έχουν πετύχει να συμβαδίσουν με μεγάλους συμπαντικούς νόμους κάνοντάς τους συμμάχους. Κάποτε τέτοιες καταστάσεις αποδίδονταν σε μαγικές επενέργειες.

Σήμερα όμως η μεταφυσική συναντά τη φυσική και τις επιστήμες της συμπεριφοράς και της ψυχολογίας και μας καλούν να πάμε στα παρασκήνια, εκεί όπου γυρίζουν τα γρανάζια αυτού που ονομάζουμε πεπρωμένο, τύχη ή ατυχία. Μας αποκαλύπτονται έτσι μερικά καίρια μυστικά που κάνουν τις ευχές να πραγματοποιούνται ή να παρεμποδίζονται. Ένα από αυτά τα μυστικά το αποκάλυψε ένα πείραμα με νεογέννητα ποντικάκια. Οι επιστήμονες πήραν δυο ομάδες από ποντίκια και ακινητοποίησαν το κεφάλι τους έτσι ώστε η μία ομάδα να βλέπει μόνο οριζόντιες γραμμές και η άλλη μόνο κάθετες. 

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο εγκέφαλός τους να εκπαιδευτεί ανάλογα και να προσαρμοστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε όταν αργότερα τα ελευθέρωσαν επιβεβαιώθηκε ότι πράγματι δυσκολεύονταν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον και να δουν τον κόσμο πλήρη και με οριζόντιες και με κάθετες επιφάνειες. Τα ποντίκια που είχαν μάθει να μην «αναγνωρίζουν» τις οριζόντιες γραμμές σκουντουφλούσαν επάνω στις γωνίες των τοίχων, στα πόδια των τραπεζιών και σε οτιδήποτε κάθετο ενώ εκείνα που ήταν «τυφλά» στις οριζόντιες κουτουλούσαν πάνω στα σκαλοπάτια ή δεν μπορούσαν να διαβούν ένα οριζόντιο εμπόδιο γιατί δεν το «έβλεπαν».

Οι επιστήμονες του πρώην σοβιετικού στρατού που πραγματοποίησαν τα πειράματα κατέληξαν στο συμπέρασμα πως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Έχοντας μάθει να σκεφτόμαστε με συγκεκριμένους τρόπους αυτοπεριοριζόμαστε και γινόμαστε «τυφλοί» σε ευκαιρίες ή εμπόδια που υπάρχουν μπροστά μας αντίθετα από άλλους που έχουν επιτρέψει στο νου τους να ανοίξει προς νέες δυνατότητες. Οι ατυχίες μας, οι ευχές μας που δεν καταφέρνουν να υλοποιηθούν, οφείλονται στο ότι μη μπορώντας να τα δούμε σκουντουφλάμε κι εμείς σε «συμπαντικά σκαλοπάτια» ενώ αντίθετα εκείνοι που τα βλέπουν απλά τα ανεβαίνουν. Το μόνο στο οποίο διαφέρουν είναι ότι έχουν επιτρέψει στο νου τους να κινείται σε περισσότερο εύρος. Οι εφευρέτες για παράδειγμα κι όλοι όσοι κάνουν νέες ανακαλύψεις έχουν βγει έξω από τον τρόπο σκέψης των πολλών, τον συμβατικό.

Φαίνεται λοιπόν πως το σχέδιο του πεπρωμένου μας και η υλοποίηση των ευχών μας είναι συνδυασμός δυο παραμέτρων: του συμπαντικού σχεδίου και των συμπαντικών νόμων. Για το πρώτο δεν μπορούμε να ξέρουμε πολλά. Για τους συμπαντικούς νόμους ευτυχώς γνωρίζουμε περισσότερα. Έτσι εκείνοι που έχουν εμβαθύνει στα μυστικά τους μας ενθαρρύνουν λέγοντας πως ακόμα κι αν τα πράγματα δεν φαίνονται να είναι ρόδινα στο παρόν μας μπορούμε να χαράξουμε ένα νέο δρόμο ζωής αξιοποιώντας 3 από τους σημαντικότερους συμπαντικούς νόμους. Για να έλξουμε λοιπόν αυτό που επιθυμούμε θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε το νόμο της Απελευθέρωσης, το νόμο της Εκτίμησης και το νόμο της Έλξης.



Ο Νόμος της Απελευθέρωσης: Ξεριζώστε τα αγριόχορτα

Το πρώτο και το σημαντικότερο βήμα είναι να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Γι αυτό και ο πρώτος σύμμαχός μας είναι ο Νόμος της Απελευθέρωσης. Αν δεν ξεκόψουμε από τις παλιές «κακές παρέες» του νου που δεν είχαν χώρο για το θαύμα, για την αυτοπεποίθηση και την επιτυχία δεν μπορούμε να προσελκύσουμε αυτές τις ποιότητες στη ζωή μας. Με λίγα λόγια χρειάζεται να απελευθερωθούμε από τα αρνητικά πρότυπα σκέψης και να αποκοπούμε από την ενεργειακή δέσμευση σε καταστάσεις που δεν επιθυμούμε πια. Είτε πρόκειται για μια συνήθεια που θέλουμε να κόψουμε, είτε για μια σχέση που θέλουμε να διακόψουμε, είτε για μια δουλειά που δεν μας κάνει πια είναι αναγκαίο πριν αναζητήσουμε κάτι καινούργιο να απαλλαγούμε από ό,τι δεν θέλουμε πια. 

Πρώτα πρέπει να βγούμε από την προηγούμενη δομή για να μας ελκύσει μια νέα, συμβουλεύει η φυσική. « Από τι θέλω να απαλλαγώ;» Όσο πιο συγκεκριμένη και ξεκάθαρη η απάντηση σε αυτό το ερώτημα τόσο πιο ξεκάθαρος θα είναι και ο στόχος μας. Στην ουσία αυτό από το οποίο θέλουμε να απαλλαγούμε είναι το εμπόδιο. Στέκεται ανάμεσα σε εμάς και σε αυτό που θέλουμε πραγματικά. Μας δένει με αόρατα αλλά υπαρκτά ενεργειακά νήματα. Αυτά ακριβώς που μας ενθαρρύνουν κάποιες εσωτερικές παραδόσεις να κόψουμε. Αν λ.χ. η ευχή μας είναι να αποκτήσουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση θα πρέπει να κόψουμε πρώτα τους δεσμούς μας με την χαμηλή αυτοεκτίμηση. Φανταστείτε την σαν μια οντότητα από την οποία εκφύονται ενεργειακά νήματα που σας έχουν τυλίξει. 

Με τη δύναμη της απόφασής σας και με μια πράξη θέλησης πείτε μέσα σας «κόβω αυτά τα ενεργειακά δεσμά από τον εαυτό μου με πρόθεση να απελευθερωθώ από τη χαμηλή αυτοεκτίμηση» οραματιζόμενες ταυτόχρονα ότι κόβετε ή καίτε αυτά τα ενεργειακά νήματα που σας δέσμευαν και σας κρατούσαν αιχμάλωτη σε μια συγκεκριμένη περιοριστική κατάσταση.Οι ευχές που πραγματοποιούνται είναι σπόροι που βλάστησαν και κάρπισαν. Αυτοί οι σπόροι δεν θα είχαν πιάσει ποτέ αν είχαν πέσει σε ένα χέρσο χωράφι γεμάτο αγριόχορτα. Γι αυτό ο Νόμος της Απελευθέρωσης είναι ο πρώτος που χρειάζεται να κινητοποιήσουμε επειδή με τη βοήθειά του θα δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες, εκείνες που μετατρέπουν τους σπόρους των ευχών σε δέντρα επίτευξης. Θα χρειαστεί λοιπόν να καθαρίσουμε το χωράφι του νου μας από τα αγριόχορτα των χρόνιων περιοριστικών πεποιθήσεων που σαμποτάρουν κάθε απόπειρα χαράς. 

Αυτό που θα πρέπει να αναζητήσουμε είναι οι αποθαρρυντικοί μηχανισμοί μέσα μας. Όλοι μας έχουμε υποστεί ένα είδος νοητικού προγραμματισμού από τότε που είμαστε παιδιά. Έχουμε πεποιθήσεις που προέρχονται από πράγματα που μας είπαν οι άλλοι κι εμείς τα πιστέψαμε. Όμως, οι πεποιθήσεις μας παράγουν τις σκέψεις μας και τον τρόπο που αντιδράμε καθώς και τα συναισθήματα που νιώθουμε. Χρησιμοποιώντας το Νόμο της Απελευθέρωσης μπορούμε να αναπρογραμματίσουμε τον εαυτό μας μεταβάλλοντας τον τρόπο που σκεφτόμαστε και τα συναισθήματά μας και έτσι να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο. Για παράδειγμα καθώς μεγαλώναμε ακούγαμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο « είσαι κακή» ή «δεν θα καταφέρεις ποτέ τίποτα» «παραείσαι ευαίσθητη και συναισθηματική» «είσαι πολύ κλαψιάρα» κλπ. Έτσι δημιουργήσαμε μια εικόνα για τον εαυτό μας που παρεμβαίνει ανάμεσα σε μας και το δικαίωμά μας στη χαρά και την πληρότητα. Για να ξεριζώσουμε αυτά τα αγριόχορτα από το νου μας θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε 3 βήματα:

1. Καταγράψτε όλους τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς που ακούσατε να σας λένε όταν είσαστε μικρή. Αν δεν μπορείτε να θυμηθείτε και πολλά τότε καταγράψτε τις φράσεις που σας κάνουν να αισθάνεστε δυσάρεστα όταν τις ακούτε σήμερα.

2. Τώρα γράψτε πώς πιστεύετε ότι σας επηρέασε κάθε ένας από αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Πώς επέδρασε στη στάση σας προς τη ζωή. Κοιτάξτε αυτά που σημειώσατε και συνειδητοποιήστε ότι αντιπροσωπεύουν μόνο ό,τι σας είπαν κι όχι ό,τι είστε πραγματικά. Αυτές οι φράσεις είναι μόνο στο νου σας. Ωστόσο, συνεχίζουν να σας επηρεάζουν επειδή όπου πάει η σκέψη πηγαίνει και η ενέργειά σας.

3. Σταθείτε μπροστά σε έναν καθρέφτη βάλτε το χέρι στην καρδιά και πείτε «ό,τι άκουσα να μου λένε ότι είμαι δεν είναι απαραίτητα αληθινό. Σήμερα, τώρα επιλέγω ένα νέο τρόπο που ενισχύει τη χαρά και την επιτυχία μου». Ολοκληρώστε αυτό το μικρό τελετουργικό ξαναγράφοντας τους χαρακτηρισμούς που ακούσατε ως παιδί αντικαθιστώντας τις αρνητικές λέξεις με άλλες που αισθάνεστε ότι μπορεί να είναι πιο βοηθητικές για σας, για παράδειγμα « Είμαι επαρκής» « Υπάρχει κάτι επιτυχημένο ή εύστοχο σε ό,τι κάνω» , « Τα συναισθήματά μου είναι ένα πολύτιμο κομμάτι της ζωής μου» « Το κλάμα μου με βοηθά να συνειδητοποιώ ότι κάτι δεν πάει καλά». Με λίγη υπομονή και μεθοδικότητα θα καταφέρετε οπωσδήποτε να δημιουργήσετε την κατάλληλη υποδομή στο νου σας για να φυτέψετε τις ευχές σας σε γόνιμο έδαφος.



Ο Νόμος της ευγνωμοσύνης: το πλουσιότερο λίπασμα

Ο δεύτερος μεγάλος νόμος που οδηγεί στην εκπλήρωση σχετίζεται με την ικανότητά μας να διακρίνουμε και να αναγνωρίζουμε την σημασία όσων ήδη λειτουργούν καλά στη ζωή μας. Μπορεί να γκρινιάζουμε για ό,τι πάει στραβά, ό,τι δεν έχουμε, ό,τι δεν μπορούμε όμως αν ρίξετε μια έντιμη ματιά στην καθημερινότητα θα διαπιστώσετε πως έχουμε πολύ περισσότερους λόγους να αισθανόμαστε τυχερές και ευνοημένες αν συνειδητοποιήσουμε την αξία όλων αυτών που θεωρούμε δεδομένα. Σκεφτείτε λ.χ. πώς θα ήταν η ζωή μας αν ξαφνικά ανοίγαμε τη βρύση και δεν είχαμε τρεχούμενο νερό. Αν αντί για τους θορύβους από την κίνηση στην πόλη ακούγαμε βόμβες να σφυρίζουν πέφτοντας. Αν θα έπρεπε να υφαίνουμε μόνες μας τα ρούχα μας ή να τα πλένουμε στο ποτάμι. Αν κάποιοι σημαντικοί άνθρωποι έλειπαν ξαφνικά από τη ζωή μας. 

Σπάνια σκεφτόμαστε αυτά τα ενδεχόμενα με αποτέλεσμα να μη συνειδητοποιούμε πόσες ευλογίες έχουμε στη ζωή μας. Ακόμα όμως κι αυτά που αποτελούν πηγή προβλημάτων εμπεριέχουν πάντα σημαντικά πλεονεκτήματα. Το μυστικό είναι να εστιάσουμε το νου μας σ’ αυτά αντί να τον εστιάζουμε στο πρόβλημα. Τότε τα πάντα μεταμορφώνονται. Ό,τι μοιάζει ατυχία και στέρηση μετατρέπεται κυριολεκτικά σε εύνοια της τύχης αν το κοιτάξουμε από άλλη οπτική γωνία. Κάθε κατάσταση έχει τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία της. Το ζήτημα είναι σε ποια πλευρά συγκεντρώνουμε το νου μας. Πριν λίγο καιρό κυκλοφορούσε στο διαδύκτιο ένα σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα εξαιρετικά διαφωτιστικό. « Ίσως γκρινιάζεις επειδή δεν βρίσκεις χώρο στάθμευσης αλλά αυτό σημαίνει ότι έχεις αυτοκίνητο. Ίσως θύμωσες με όσα πρέπει να πληρώσεις στην εφορία σκέψου όμως ότι έχεις εισοδήματα άξια προς φορολόγηση. 

Ίσως δεν σου αρέσουν τα πόδια σου, σκέψου όμως ότι έχεις πόδια. Ίσως καυγάδισες με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο αυτό όμως σημαίνει ότι δεν είσαι μόνη, υπάρχει κάποιος στη ζωή σου με τον οποίο μπορείς αν θέλεις και να διαφωνείς.» Το e mail συνέχιζε με μια λίστα τύπου Πολυάννας (τη θυμάστε εκείνη τη σειρά βιβλίων όπου η Πολυάννα ήταν το πρότυπο της αισιοδοξίας ακόμα κι όταν τα πράγματα ήταν χάλια;) ωστόσο έφερνε στο φως μια μεγάλη αλήθεια: τα ίδια πράγματα που αποτελούν πηγή στενοχώριας είναι και πηγή χαράς κοιτώντας τα με άλλο μάτι. 

Ο Νόμος της Εκτίμησης μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε και να αποδώσουμε την αξία που δικαιούνται και ο εαυτός μας και οι καταστάσεις της ζωής μας. Μια μεγάλη μεταφυσική αρχή μας υπενθυμίζει εξάλλου πως όταν εκτιμάμε κάτι ή κάποιον συντονιζόμαστε με αυτό το αντικείμενο ή το πρόσωπο και το προσελκύσουμε καθώς το όμοιο έλκει το όμοιο. Επειδή είναι απολύτως επιβεβαιωμένο το ουδέν κακόν αμιγές καλού μπορούμε να εκπαιδεύσουμε το νου μας ώστε να ανιχνεύει τα θετικά στοιχεία σε οποιαδήποτε κατάσταση ή πρόσωπο. 

Με αυτόν τον τρόπο αρχίζουμε να αποκτάμε επιλεκτική όραση εστιασμένη στο καλό. Τότε τα πράγματα αλλάζουν εντυπωσιακά προς το καλύτερο. Τι μπορείτε να κάνετε προς αυτή την κατεύθυνση; Αρχίστε πρώτα από τον εαυτό σας. Εστιάστε την προσοχή σας σε κάτι που έχει αξία στη ζωή σας, κάτι που εκτιμάτε. Δεν έχει σημασία τι είναι, μπορεί η ικανότητά σας να ενθαρρύνετε τους άλλους, ένα χαμόγελο από μια φίλη, ή η απλή παρουσία ενός κατοικίδιου. Ακόμα κι αν περνάτε μια πολύ δύσκολη περίοδο θυμηθείτε ότι κι άλλοτε περάσατε δύσκολα και ότι τελικά καταφέρατε να επιβιώσετε. Κάθε μέρα πηγαίνοντας στη δουλειά σας σκεφτείτε ένα πράγμα που σας αρέσει σ’ αυτήν, όταν επιστρέφετε στο σπίτι αναγνωρίστε κάτι που σας δίνει χαρά σ’ αυτήν την επιστροφή, αν έχετε να κάνετε με δύσκολους ανθρώπους συγκεντρώστε τη σκέψη σας στις θετικές πλευρές τους.

Το βράδυ καθώς πηγαίνετε για ύπνο φέρτε στο νου σας όλα όσα θεωρείτε δεδομένα και «ανακαλύψτε» τα. Ο άλλος τρόπος να τα ανακαλύψουμε είναι μέσα από την απώλεια ή την ενόχληση αλλά δεν συμφέρει. Την ικανότητά μας να απολαμβάνουμε τις μυρωδιές λ.χ. δεν την εκτιμάμε, επειδή τη θεωρούμε δεδομένη. Αναγνωρίζουμε όμως την αξία της όταν συναχωθούμε. Αντίστοιχα η ζωή μας είναι κατάμεστη από ευλογίες την ύπαρξη των οποίων απολαμβάνουμε ασυνείδητα. Το ζητούμενο τώρα είναι να το κάνουμε συνειδητά. Αυτό δημιουργεί μέσα μας μια ψυχική ατμόσφαιρα αισιοδοξίας και ευγνωμοσύνης που είναι το καλύτερο λίπασμα για τους σπόρους των ευχών μας.



Ο Νόμος της Έλξης: το δέσιμο του καρπού

Είπαμε ήδη πως το όμοιο έλκει το όμοιο. Αυτός είναι ο Νόμος της Έλξης. Στηρίζεται σε μια απολύτως επιβεβαιωμένη «μαγική κατάσταση» που ενισχύει και αυξάνει αυτό στο οποίο έχουμε εστιάσει τη σκέψη και την προσοχή μας. Το μυστικό εδώ είναι να αισθανθούμε σαν να έχουν ήδη υλοποιηθεί οι ευχές μας. Χρειάζεται να οραματιστούμε πώς θα νιώθουμε και θα φερόμαστε τότε και να συμπεριφερθούμε έτσι στο τώρα ακτινοβολώντας εκείνη την ποιότητα συμπεριφοράς που θα άρμοζε στην κατάσταση. Πρόκειται για ένα είδος αυτοπεποίθησης που δεν στηρίζεται σε κάτι χειροπιαστό (ακόμα) αλλά εκφράζεται σαν να είναι ήδη κατακτημένος ο στόχος. Η πρόθεση είναι το μυστικό συστατικό. Ακόμα και το σώμα πρέπει να αποπνέει την πρόθεσή μας. 

Μια σωματική στάση με τη σπονδυλική στήλη ευθυτενή κι όχι καμπουριασμένη, το κεφάλι που δεν είναι χωμένο μέσα στους ώμους αλλά στέκεται με σιγουριά πάνω στο λαιμό , ένα βλέμμα που κοιτάζει ίσια και μακριά δηλώνουν πρώτα σε εσάς την κατεύθυνση, ότι έχετε στόχο, δημιουργώντας μέσα και γύρω σας ένα ενεργειακό περιβάλλον που προσελκύει το καλό στη ζωή σας. 

Ακόμα και η αναπνοή θα συντονιστεί. Οι μεγάλες αναπνοές λ.χ. συνδέονται συμβολικά με την αφθονία αλλά και με την ήρεμη σιγουριά. Κάνε «σαν να» είναι η φράση κλειδί εδώ. Οραματιστείτε λοιπόν ότι έχετε την ιδιότητα που θαυμάζετε ή ζηλεύετε σε κάποιον άλλο. Αυτό μπορεί να πάρει την μορφή μιας απλής δήλωσης π.χ. «γίνομαι όλο και πιο θαρραλέα» ταυτόχρονα δράστε σαν να διαθέτετε ήδη αυτή την ιδιότητα κάνοντας επιλογές που θα επιβεβαιώνουν την ύπαρξή της. Δηλώστε νοερά αλλά ξεκάθαρα την πρόθεσή σας λ.χ. «είμαι έτοιμη να δεχθώ έναν σύντροφο στη ζωή μου.» 

Επαναλάβετε καθημερινά μια λέξη που περιγράφει την συγκεκριμένη θετική ιδιότητα που θέλετε να αναπτύξετε. Πείτε την όχι μόνο μέσα σας αλλά και δυνατά στη διάρκεια της ημέρας π.χ.  «αυτοπεποίθηση». Και μη νομίζετε: αυτό το «σαν να» ή fake it to make it δεν είναι και τόσο στον αέρα. Ήδη το έχετε νιώσει: υπάρχει κάτι μέσα σας που σας σπρώχνει να γίνετε αυτό που πραγματικά μπορείτε να γίνετε. Κάτι ισχυρότερο από τον φόβο. Είναι το ομορφότερο, βαθύτερο και πιο αληθινό κομμάτι σας επειδή είναι φτιαγμένο από την ποιότητα του σύμπαντος και θέλει να ανοιχτεί στην πληρότητα και τη χαρά. Για να κινηθείτε προς τα εκεί μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κι έναν ειδικό οραματισμό επίτευξης.



Ο Οραματισμός της Επίτευξης

Εισπνεύσετε βαθιά αισθανόμενος την εισπνοή και την εκπνοή να φτάνει ως τα πόδια μέχρι που να τα νιώσετε να ζωντανεύουν, να ενεργοποιούνται. Πείτε νοερά «ας συντονίσει το σύμπαν τα πόδια μου ώστε να μπορώ να βαδίζω στο μονοπάτι της ζωής μου με αυτοπεποίθηση». Πάρτε βαθιά εισπνοή και νιώστε την ενέργεια να μαζεύεται στους γοφούς σας. Νιώστε τη ζέστη να απλώνεται στην περιοχή της λεκάνης και πείτε νοερά «ας με οδηγεί αυτή η ενέργεια για να είμαι γειωμένη στη ζωή μου». Κατόπιν οραματιστείτε ότι εισπνέετε τη χρυσή φλόγα ενός κεριού, νιώστε τη ζεστασιά στο στομάχι και στην κοιλιά και πείτε νοερά «ας πλουτίσει αυτή η ενέργεια την καθημερινότητά μου ώστε να έχω την αυτοπεποίθηση και τη δύναμη να υλοποιήσω όσα επιθυμώ». Οραματιστείτε τώρα ότι εισπνέετε και εκπνέετε από την καρδιά. Κάθε νέα εισπνοή είναι συμβολική της νέας ζωής που επιθυμείτε, ή της νέας αγάπης που θέλετε να προσκαλέσετε στη ζωή σας. Πείτε μέσα σας «ας ανοίξει η καρδιά μου ώστε να δίνω και να παίρνω αγάπη χωρίς όρους».

Εισπνεύσετε τώρα με την προσοχή στραμμένη στο λαιμό νιώστε τη ζεστασιά σ’ αυτή την περιοχή και πείτε «ας οδηγηθώ ώστε να εκφράζω την δική μου αλήθεια. Ας είναι τα λόγια μου αποτελεσματικά κι ας εκλαμβάνονται σύμφωνα με την πρόθεση που λέγονται, δίχως να παρερμηνεύονται». Τώρα είσπνευσε στην περιοχή των ματιών νιώθοντας την ενέργεια να ζωντανεύει την εσωτερική όραση και πείτε «ας είναι ανοιχτά τα μάτια μου ώστε να βλέπω καθαρά όλες τις δυνατότητες που είναι ανοιχτές και διαθέσιμες για μένα» Τέλος, εισπνεύστε νιώθοντας την ενέργεια να φτάνει ως την κορυφή του κεφαλιού και πείτε μέσα σας «ας αναπτυχθεί η ικανότητά μου να νιώθω την σύνδεσή μου με την Πηγή των πάντων και ας καθοδηγηθώ για να είμαι ένα με όλα στη ζωή μου.» Ολοκληρώστε αυτή την άσκηση επίτευξης δίνοντας ευχαριστίες. Οι ευχές που πραγματοποιούνται είναι τελικά σαν βέλη. Όσο πιο δυνατό το χέρι που τεντώνει τη χορδή του τόξου τόσο πιο μακριά θα φτάσουν. Το τόξο είναι οι συμπαντικοί νόμοι. Το χέρι ο νους σας. Στείλτε τον στα πέρατα του σύμπαντος μαζί με τις ευχές σας.

Αναδημοσίευση από εδώ

Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος


Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Μέδουσα, η δύναμη του ασυνείδητου κόσμου


Η λέξη Μέδουσα σημαίνει «κυρίαρχη θηλυκή φρόνηση». Στα Σανσκριτικά η ίδια λέξη αποδίδεται ως Μεντχά, στα Ελληνικά Μήτις, και στα Αιγυπτιακά Μετ ήωΜάατ. Τούτη η θεότητα ήρθε στην Ελλάδα πιθανώς από τη Λιβύη, όπου λατρευόταν από τις Αμαζόνες ως Θεά-Ερπετό. Ως Μέδουσα (Μήτις) ήταν η καταστροφική όψη της μεγάλης τριπλής Θεάς που επίσης αποκαλείται, Νιθ, Ανάθ, Αθήνη ή Αθήνα στη Β. Αφρική και Αθάνα περίπου το 1400. π.Χ. στη μινωική Κρήτη.


Τι είναι αυτό το όνομα και τι αντιπροσωπεύει, όταν μέσα από τα βάθη των αιώνων φέρνει ανατριχίλα και ταραχή; Εκείνο το φοβερό κεφάλι όπου ωσάν μαλλιά τα φίδια σφύριζαν και τα μάτια πέτρωναν οτιδήποτε κοίταζαν; Ποια είναι αυτή η τόσο αρχέγονη δύναμη, που η ίδια η θεά Αθηνά φέρει ως τρόπαιο στο θώρακά της και πάνω στην ασπίδα της; Ποια είναι αυτή που μέσα της έχει ως καρπό τον θεϊκό Πήγασο και τον γίγαντα Χρυσάορα με το χρυσό σπαθί; Όσον αφορά στον Ζαν Ρισπέν, η Αθηνά και η Γοργώ φιλονίκησαν για το βραβείο της ομορφιάς. Κατά την Ann Shearer πιθανώς η Μέδουσα, πανέμορφη, πριγκήπισσα με υπέροχους ξανθούς βόστρυχους, κυνηγημένη από τον Ποσειδώνα, ενέδωσε στις ορέξεις του μέσα στο ναό της Αθηνάς. Η Αθηνά τότε μεταμόρφωσε τη Μέδουσα σε τέρας με φίδια αντί για μαλλιά, δόντια όμοια με χαβλιόδοντες αγριόχοιρου, μάτια που απολίθωναν, χέρια χάλκινα και χρυσά φτερά.

Δεν αρκείται όμως η Αθηνά στην παραμόρφωση της Μέδουσας. Θέλει και το κεφάλι της. Και μόλις ο Περσέας (γιος του Δία και της Δανάης), υπερηφανεύεται ότι θα φέρει στον Πολυδέκτη το κεφάλι της Γοργούς, η θεά Αθηνά τρέχει να τον βοηθήσει. Του δίνει καλογυαλισμένη ασπίδα για να τη χρησιμοποιήσει σαν καθρέφτη και έτσι να αποκόψει το τρομερό κεφάλι δίχως να το κοιτάζει. Επίσης, του δίνει φτερωτά σανδάλια και μαγικό σακούλι για να μεταφέρει τη δύναμη του ίδιου του κεφαλιού. ΄Εχοντας συννενοηθεί με τον Άδη και την Ερμή, λέει στον Περσέα, ποιους θα συναντήσει για να του δώσουν την περικεφαλαία που θα τον κάνει αόρατο και από πού θα πάρει το δρεπάνι για τον αποκεφαλισμό. ΄Ετσι και έπραξε ο Περσέας και κατάφερε τον άθλο, ωστόσο τίποτε δε θα είχε κατορθώσει χωρίς τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς. Μα και τη φοβερή δύναμη της Μέδουσας που παρέλυε τα πάντα, η Αθηνά της την έδωσε. Αυτή τη δύναμη φαίνεται πως επιθυμεί να ανακτήσει η θεά μέσω του άθλου του Περσέα.


Αν κοιτάξουμε την καταγωγή της Μέδουσας, η δύναμή της έχει πανάρχαια ρίζα. Εγγονή της Γαίας και του Πόντου. Αυτό το ζεύγος γέννησε τον Φόρκυ (ο γέροντας σοφός της θάλασσας) και την Κητώ (το τέρας). Ο Φόρκυς και η Κητώ γέννησαν τρεις Γοργόνες. Τα ονόματά τους είναι ενδεικτικά δύναμης: «Σθενώ»-δύναμη, «Ευρυάλη»-των αλμάτων, «Μέδουσα»-Δέσποινα, Βασίλισσα, Κυβερνήτης και Πονηρή. Ωστόσο, η Αθηνά επιθυμεί να συνδεθεί με τούτη τη φοβερή δύναμη. Κι εδώ αξίζει να προσέξουμε μερικά από τα πολυπληθή επίθετα της θεάς: Σθένια (ισχυρή, δυνατή), Γοργώπις (έχει άγρια μάτια), Μαχανίτις, (εκείνη που μηχανεύεται διάφορα), Δολομίτις (δόλια, πανούργα) και ένα σωρό άλλα συναφούς νοήματος.

Στο βιβλίο της «Αθηνά», η Ann Shearer γράφει: «...Αρκεί να ξανακοιτάξουμε το μικρό σάλι στο λαιμό της Βαρβάκειου Αθηνάς, αντίγραφο του μεγάλου αγάλματος της Αθηνάς ως προστάτιδας της πολιτειακής τάξης, για να διαπιστώσουμε ότι αμέσως το κεφάλι της Μέδουσας μας φέρνει σε δύσκολη θέση. Παρόλαυτά, μερικοί λένε ότι η ίδια η μεγάλη αιγίδα της θεάς είναι φτιαγμένη από το δέρμα της Μέδουσας. Δηλαδή, αντί να επιθυμεί απλώς ένα σύμβολο εκείνης της αρχαίας δύναμης, η Αθηνά θέλει να τυλιχθεί ολόκληρη μέσα της, να την αφομοιώσει (Παυσανίας, ΙΙ). Φαίνεται ότι εκείνο που θέλει πάνω από όλα είναι να διατηρήσουμε αυτή τη διττή εικόνα, ώστε βλέποντας τη μια πλευρά της δύναμης, να βλέπουμε επίσης και την άλλη...».

Η Αθηνά ανακτώντας το κεφάλι της Μέδουσας, με την επανένωση των πλευρών της αρχαίας δύναμης που είχαν διαχωριστεί σε θετικό και αρνητικό πόλο, μας θυμίζει πάντα ποιος είναι ο σοφότερος τρόπος.

Από μια πρώτη ματιά δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίθεση από αυτή της Αθηνάς με τη Μέδουσα. Η θεά εμπνέει τους ήρωες της. Η ενεργητική της δύναμη είναι ακριβώς το αντίθετο της παραλυτικής απραξίας της Μέδουσας. Η Αθηνά φέρνει τη συνείδηση. Η φυσική κατάσταση της Μέδουσας, αν δεν την ξυπνήσουν τα φίδια της, είναι βαθιά ασυνειδησία. Στο διαχωρισμό ανάμεσα στην Αθηνά και τη Μέδουσα, έχουμε μια περιγραφή και προειδοποίηση για το τι συμβαίνει όταν αποξενωθούν η διάνοια και η ύλη, ο νους και ο υλικός κόσμος.

Οφείλεται ιδιαίτερα στο δαιμόνιο της Αθηνάς, η διατήρηση των δύο σε αρμονική συνύπαρξη. Δικό της δώρο είναι το ότι βλέπουμε και κατανοούμε τη θέση των πραγμάτων. Μόλις χαθεί αυτή η σχέση, έχουμε μόνο αδρανή ύλη και διάνοια που έχει χάσει το στόχο της. Έτσι, ο υλικός κόσμος γίνεται εχθρός της υψηλής διανόησης. Την ανακόπτει, περιορίζει τις φιλοδοξίες της, όπως ακριβώς η αδρανής και παράλυτη Μέδουσα περιόριζε τη λαμπρή πτήση του φτερωτού Πήγασου. Όταν τελικά πεθαίνει η Μέδουσα, κατορθώνει να ξεφύγει το πνευματικό ένστικτο.

Χρειαστήκαμε αρκετό καιρό για να καταλάβουμε πως οι τεχνολογίες που καθοδηγεί ο νους, καθώς είναι ασύνδετες με την πραγματικότητα της ύλης που επεξεργάζονται, έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση που μερικές φορές μοιάζει να μας απειλεί με πλήρη καταστροφή.



Κι όμως η Μέδουσα, μόλις περιέλθει στην αρματωσιά της θεάς Αθηνάς, φέρνει τα δικά της δώρα: Μέσα στο σακούλι, εκτός από το κεφάλι της Μέδουσας, υπάρχουν δύο φιάλες με το αίμα της Γοργούς από τις φλέβες του δεξιού μα και του αριστερού χεριού, αίμα που δίνει ζωή και θάνατο. Αυτό το αίμα χρησιμοποιεί και ο Ασκληπιός. Αρκετοί λένε πως το σακούλι περιείχε και το αλφάβητο. Το φοβερό πρόσωπο στραμμένο προς τον εξωτερικό κόσμο προστατεύει ό,τι βρίσκεται στον εσωτερικό.Οι νοικοκύρηδες προστάτευαν την περιουσία τους τοποθετώντας ένα γοργόνειο στον εξωτερικό τοίχο των σπιτιών τους. Οι κεραμείς το τοποθετούσαν πάνω στο άνοιγμα του καμινιού, για να αποτρέψουν επίδοξους κλέφτες. Ο Αγαμέμνων τη φέρει στο κέντρο της ασπίδας του, όπως και πολλοί άλλοι πολεμιστές. Για όσους την τιμούν, η Μέδουσα προσφέρει την προστασία της. ΄Ισως η δύναμή της να προστάτευε και την ίδια την Αθηνά, διατηρώντας απαραβίαστο από τη νέα ηρωική συνείδηση το ουσιαστικό στοιχείο στη φύση της ίδιας της θεάς. Αξίζει να μελετήσει κανείς την άποψη των Ορφικών που αποκαλούσαν τη σελήνη «κεφάλι της Γοργούς». Και για τη θεά Αθηνά έλεγαν ότι «τα πάντα θα τελείωναν για εκείνη αν έχανε τα χέρια της». Πλούσιο υλικό για μελέτη υπάρχει στην κάθοδο της Περσεφόνης στον Κάτω Κόσμο και στην κάθοδο της Ινάνα της σουμεριακής μυθολογίας, στο βασίλειο της Ερεσκιγκάλ.

Ακόμη αξίζει να προσεγγίσουμε την αλχημική άποψη. Σε ένα άλλο κεφάλαιο του βιβλίου «Αθηνά» της Ann Shearer, αναφέρεται: «...Στην αλχημική διαδικασία, που είναι επίσης και μεταμόρφωση του ατόμου, οι ιδιότητες της Αθηνάς είναι απαραίτητες. Είναι η Δέσποινα Αλχημεία, που κατοικεί στο κέντρο της που είναι ο αθάνωρ, ο αλχημιστικός κλίβανος, με το σύντροφό της το βασιλιά Αθάνορα. Σε μια εικονογράφηση του 15ου αιώνα η κουκουβάγια της παρακολουθεί, καθώς η θεά κρατά στο ένα χέρι τον ήλιο του συνειδητού και στο άλλο το δόρυ και την ασπίδα με το Γοργόνειο. Το τρομερό κεφάλι είναι αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας. Διότι, όπως γνωρίζουν οι αλχημιστές, ‘δεν υπάρχει γένεση χωρίς φθορά’, δεν υπάρχει κόκκινος χρυσός χωρίς πρώτα τη μαύρη απολίθωση, την οποία συμβολίζει το κεφάλι της Μέδουσας». 

Αναδημοσίευση από εδώ

Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος