Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Νιφάδες και άνθρωποι





«Φρόντισε η ζωή σου να είναι σαν νιφάδα χιονιού. Να αφήσεις δηλαδή σημάδι και όχι λεκέ»




Καμία νιφάδα χιονιού δεν μοιάζει με μια άλλη. Από τη στιγμή που θα γεννηθούν ψηλά στην ατμόσφαιρα οι νιφάδες του χιονιού «ταξιδεύουν» μία ως δύο ώρες ώσπου να φθάσουν στο έδαφος. Σε αυτό το διάστημα δεν αναπτύσσονται με μια απλή συμπύκνωση, όπως οι απλοί κρύσταλλοι, αλλά συγκρούονται μεταξύ τους μέσα στα σταγονίδια των νεφών παίρνοντας το «αφράτο» σχήμα που βλέπουμε να έχουν κάτω στη Γη. Αν και αυτό ήταν θεωρητικά γνωστό, κανείς δεν είχε υποπτευθεί πόσα διαφορετικά σχήματα θα μπορούσαν να πάρουν κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.

Η ποικιλία  των σχημάτων τους, είναι πραγματικά απίστευτη, και το πιο σημαντικό είναι ότι έχουν σχήματα τα οποία ούτε καν θα τολμούσε να φανταστεί κάποιος . Όπως δεν υπάρχουν δυο νιφάδες χιονιού ίδιες, δεν υπάρχουν δυο άνθρωποι ίδιοι, δυο πέτρες ίδιες κ.λπ.. Κάθε τι στο Σύμπαν έχει την ατομικότητά του. Οι  νιφάδες καθώς πέφτουν μεγαλώνουν, γερνούν, και καθώς γερνούν γίνονται πιο σύνθετες και πιο ιδιαίτερες, και καθεμία τους είναι πολύ διαφορετική από την άλλη. 

Δεν υπάρχουν δύο ακριβώς ίδιες νιφάδες ούτε έχουν ποτέ υπάρξει στα δισεκατομμύρια χρόνων ζωής τής Γής. Κάθε νιφάδα περνάει τη δική της οδύσσεια ανάλογα με τις θερμοκρασίες και την υγρασία, που συναντάει στη διαδρομή της προς τη Γη, όπως την παίρνει ο αέρας, η οποία είναι διαφορετική απ΄ όλων των υπολοίπων και από αυτήν εξαρτάται το σχήμα της. 
Η μελέτη των ατόμων τής ύλης συμβάδιζε στη σκέψη τού Δημόκριτου με τη μελέτη τής ανθρώπινης ατομικότητας, τής υποκειμενικής συμπεριφοράς και τής προσωπικής συνείδησης. Κεντρικός άξονάς της η έλλογη ελευθερία τού ατόμου μέσω τής εναρμόνισής του με τους νόμους τού Σύμπαντος...












Η ζωή μιας νιφάδας χιονιού ξεκινάει από τούς υδρατμούς. Η εξάτμιση των ωκεανών, των λιμνών, των ποταμών, η διαπνοή των φυτών, ακόμα και η ανάσα μας κάθε φορά που εκπνέουμε, δημιουργούν υδρατμούς στον αέρα.  Το χειμώνα, τα σύννεφα -συμπυκνώσεις σταγονιδίων νερού, που αιωρούνται- αρχίζουν και παγώνουν σταδιακά από τους -10 βαθμούς περίπου. Δεν παγώνουν όλα τα σταγονίδια ταυτόχρονα. Αν ένα συγκεκριμένο σταγονίδιο παγώσει, γίνεται ένα μικρό σωματίδιο πάγου,  που περιβάλλεται από τα υπόλοιπα υγρά σταγονίδια τού νερού στο σύννεφο. Ο πάγος μεγαλώνει, καθώς οι υδρατμοί συμπυκνώνονται στην επιφάνειά του. Η διαδικασία αυτή σχηματίζει τις νιφάδες τού χιονιού.

Η πιο βασική μορφή των νιφάδων είναι το εξαγωνικό πρίσμα. Τα μόρια τού νερού στους κρυστάλλους τού πάγου σχηματίζουν εξαγωνικό πλέγμα Η εξαγωνική συμμετρία των κρυστάλλων χιονιού προέρχεται από την αντίστοιχη συμμετρία τού κρυσταλλικού πλέγματος τού πάγου. Τα σχέδιά τους εξαρτώνται από τη θερμοκρασία και την υγρασία, που συναντούν οι νιφάδες στην ατομική πορεία τής καθεμίας τους προς τη Γη.

Όπως οι νυφάδες του χιονιού, έτσι και κάθε ένας από εμάς είναι διαφορετικός. Όλοι όμως κάνουμε το  ίδιο ταξίδι. Γευόμαστε τους γλυκούς καρπούς των Λωτοφάγων, ξεχνιόμαστε από το τραγούδι των Σειρήνων, συντριβόμαστε ανάμεσα στην Σκύλλα και στην Χάρυβδη, λαχταρώντας πάντα την επιστροφή στην Ουράνια Πατρίδα και στην Πηνελόπη-ψυχή μας. Η Οδύσσεια είναι το τραγούδι της νοσταλγίας μας. Το άλγος του Νόστου, η λαχτάρα και ο πόνος μας για τον γυρισμό στην Πηγή μας.

Ο Οδυσσέας είναι ο άνθρωπος, που όλα τα γνώρισε και όλα τα δοκίμασε. Η επιστροφή στην Ιθάκη ήταν αξεδιάλυτα δεμένη με την ανάγκη να μείνει άνθρωπος. Και για να μείνει άνθρωπος, έπρεπε να ξεφύγει από όλα τα φίλτρα της Κίρκης, τα καλέσματα δηλαδή προς το ζώο, που κάθε φορά πηδούσαν μπροστά του με αλλαγμένη όψη.

Το βαθύτερο νόημα του νόστου δεν βρίσκεται στο ότι ο ήρωας ποθεί να βρει την Ιθάκη, αλλά στο ότι λαχταρά να μη χάσει τον εαυτό του. Η έυρεση της  Ιθάκης, σημαίνει ότι έμεινε ως το τέλος άνθρωπος. Τίποτ' άλλο δεν είχε,  και ούτε χρειαζόταν να κάνει. Γι' αυτό και η εκδοχή, ότι άφησε πάλι βαρυεστημένος το νησί και ξαναρίχθηκε στις θάλασσες, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει κλασσική προέλευση. (Για τον αποσυμβολισμό κλίκ εδώ).

Σύνθεση διαφόρων κειμένων

Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου