Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Ο Γαλαξίας, ο Ηρακλής και η Ήρα..


Η λέξη γαλαξίας παράγεται από τη λέξη γάλα και αυτό γιατί στην αρχαιότητα θεωρούσαν ότι είναι από γάλα (ή μοιάζει με γάλα) ο νεφελώδης λευκάζων κύκλος που περιβάλλει τον ορίζοντα. Ο μύθος που εξηγεί και την ετυμολογία του γαλαξία είναι αυτός της Ήρας, η οποία θήλαζε τον Ηρακλή για να γίνει αθάνατος. Όταν, όμως, ανακάλυψε την απάτη του Δία διέκοψε απότομα το θηλασμό και το γάλα της χύθηκε στο σύμπαν.

Ο ίδιος ο Πλούταρχος (περί των αρεσκ. τοις φιλοσόφ. 892e) δίνει την ετυμολογική ερμηνεία του γαλαξία: «δια δε τη λευκόχροιαν γαλαξίας ονομαζόμενος». Στα μάτια των αρχαίων φάνταζε ένας δρόμος που οδηγεί στο μυστήριο. Οι μύθοι θέλουν τη «φωτεινή οδό» να είναι δημιούργημα του Ηλίου, λόγω της αρχικής καθημερινής πορείας του («ηλιακόν δρόμον»). Άλλοι μύθοι θέλουν την «αστερόσκονη» του γαλαξία («την οδόν του Φαέθοντος») ως αποτέλεσμα της καταστροφικής αρματηλασίας του Φαέθοντος (Διόδωρος, Ε, 23).

Οι Λατίνοι επηρεασμένοι από τον ελληνικό όρο θα αποκαλέσουν τον «γαλαξία κύκλο» ως via lactea (: γαλακτική οδό, αγγλ.: milky way). Ο Οβίδιος, Metamorfosi Ι, 168 , πιστεύει ότι η οδός αυτή οδηγεί στο ανάκτορο του Διός. Η γαλακτική οδός είναι κάτι που ερεθίζει τη φαντασία των αρχαίων. Τους φαντάζομαι να αναρωτιούνται: «που οδηγεί αυτός ο δρόμος;», «τι υπάρχει πίσω απ΄εκεί;» Βλέπετε είναι αδύνατον να μην είχαν και τότε τους «ουφολόγους» τους.

Η χριστιανική φαντασία θα οικειοποιηθεί το μύθο του Γαλαξία και αποφασίζει ότι είναι ο δρόμος των Αγίων: «το ζωνάρι της Παναγιάς», «ο Ιορδάνης ποταμός» και για τους Ρωμαιοκαθολικούς είναι ο δρόμος που περπατά ο San Giacomo. Στη λαϊκή παράδοση περιγράφεται ως «του παπά ή του κουμπάρου τα άχυρα».


Ο όρος πέρασε αυτούσιος η μεταφρασμένος σε όλες τις γλώσσες της Εσπερίας: Αγγλικά: galaxy ή Milky way, Ιταλικά: galassia ή via lactea, Γαλλικά: Galaxie ή voie lactee, Γερμανικά: Galaxie ή Milchstrasse.


Φωτογραφία time-lapse, που ελήφθη από το όρος Mount Figueroa λίγο έξω από την Santa Barbara της California, αποκαλύπτει το εκπληκτικό φως των απομακρυσμένων αστέρων, τον γαλαξία Milky Way, καθώς επίσης και τον ήλιο που δύει. Το φως από όλες αυτές τις διαφορετικές πηγές φωτός, διαθλάται από τα σταγονίδια νερού της ομίχλης που έρχεται από τον Ειρηνικό ωκεανό. Η πυκνότητα των σταγόνων που μεταφέρει η ομίχλη κάνουν το φως να "χορεύει" προς πολλές κατευθύνσεις, δυσκολεύοντας το να εμφανιστεί στον παρατηρητή, και μπερδεύει την ορατότητα μας μέσα από αυτό...

Αναδημοσίευση από :  24grammata

Eπιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου