Ο άνθρωπος χρειάζεται δυσκολίες. Είναι απαραίτητες για την υγεία.
Ο C. Jung ( 1875-1961 , Ελβετός ψυχίατρος)
Εξετάζοντας
κάποιος τα αρχέτυπα ενός μύθου είναι δυνατόν να μπορέσει να ερμηνεύσει τις
όψεις του κόσμου που μας περιβάλλει . Η μυθολογία είναι ένα χρήσιμο
εργαλείο όπου μπορεί να εφαρμόσει κανείς για να εντοπίσει γνωρίσματα
και πτυχές της ανθρώπινης ψυχής.
Στην
ελληνική μυθολογία, ο Χείρων ήταν ο σοφότερος των Κενταύρων και αποτελούσε το
σύμβολο του ‘Πληγωμένου Θεραπευτή’. Ο μαθητής του, ο Αχιλλέα, κατά την διάρκεια
μιας μάχης, τον χτύπησε τυχαία με ένα βέλος που ήταν εμποτισμένο στο αίμα της
Λερναίας Ύδρας. Ο Χείρων όντας αθάνατος συνέχιζε να ζει με την πληγή
και τον πόνο του. Στην προσπάθεια του να βρει την δικιά του
θεραπεία , έμαθε να βοηθάει και να απαλύνει τον πόνο των άλλων. Αυτή του η
ανακάλυψη, το να διδάσκει δηλαδή σε άλλους πως να θεραπεύονται, αποτέλεσε ένα
μέσο ώστε να απαλύνει τον δικό του αιώνιο πόνο.
Ο
καθένας από εμάς κάποια στιγμή στη ζωή του αναπόφευκτα θα
περάσει από δοκιμασίες. Ίσως βιώσουμε φυσικό πόνο, αρρώστιες,
διανοητική σύγχυση, ψυχικά τραύματα ή ακόμη ίσως έρθουμε αντιμέτωποι με την
υπαρξιακή αγωνία. Όλες αυτές οι δυσκολίες είναι ικανές να μας
διδάξουν στο να συμπάσχουμε στην θλίψη και τον πόνο του συνανθρώπου μας.
Ο Κάρλ
Γιούνγκ πίστευε ότι η ασθένεια της ψυχής θα μπορούσε να είναι η καλύτερη δυνατή
μορφή κατάρτισης για ένα θεραπευτή. Οι πόνοι και οι δυσκολίες που κάποιος
κουβαλάει αλλά εν τέλη υπερνικά είναι πηγή μεγάλης σοφίας και θεραπευτικής
δύναμης.
Ο
‘Πληγωμένος Θεραπευτής’ καταλαβαίνει πως αισθάνεται ο ασθενής επειδή
ο ίδιος έχει περάσει από τον ίδιο πόνο. Επιπλέον, ο θεραπευτής
μέσα από την εμπειρία του είναι ικανός να συναισθανθεί, να μπει
δηλαδή στην θέση του άλλου πραγματικά κι όχι απλά να τον συμπονά. Ο
θεραπευόμενος από την άλλη το εκλαμβάνει αυτό έστω και σε
υποσυνείδητο επίπεδο. Εξαιτίας αυτής της εμπειρίας ολόκληρη η ουσία της σχέσης
μεταμορφώνεται. Από ‘ειδήμων’, ο θεραπευτής γίνεται συνταξιδιώτης με τον
θεραπευόμενό του, ανοίγοντας έτσι έναν πνευματικό δρόμο που τους συνδέει.
Τέλος,
ο ασθενής που πάσχει και περιθάλπεται από τον θεραπευτή του, ταυτοχρόνως
συμβάλλει στην επούλωση των πληγών του θεραπευτή. Η αλληλεπίδραση αυτών μπορεί
να παίξει καθοριστικό ρόλο στην θεραπεία και των δύο.
Συμπερασματικά,
ο μύθος του Χείρωνα μας διδάσκει ότι είμαστε ικανοί
να ξεπεράσουμε τον πόνο μετατρέποντας τον σε δύναμη και γνώση.
Μέσα από μία τέτοια εμπειρία ο καθένας μας μπορεί να γίνει ένας
‘Πληγωμένος Θεραπευτής’.
Αναδημοσίευση
από Άννα Δήμου, Σύμβουλος – Ψυχολόγος
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος
Πολύ ενδιαφέρον. Μου επιτρέπετε μια αναδημοσίευση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αναδημοσίευση θα πρέπει να ζητηθεί από την συγγραφεά Κα Άννα Δήμου, πατήστε στον σύνδεσμο ( όνομα )στο τέλος του άρθρου με τα κόκκινα γράμματα.
Διαγραφή