Η Κατανόηση Του Εαυτού, Είναι Η Αρχή Της Σοφίας...

Ο καθένας μας μπορεί να ισχυρίζεται, ότι «ξέρει καλά τον εαυτό του». Το πιο δύσκολο, αλλά και το πιο γοητευτικό ταξίδι είναι, η αναζήτηση του Εσώτερου Εαυτού. Η Κατανόηση Του Εαυτού, Είναι Η Αρχή Της Σοφίας !

Η αλήθεια, η ευτυχία, δεν μπορεί να έλθει, χωρίς να κάνεις το ταξίδι μέσα στον εαυτό σου... Δεν μπορείς να ταξιδέψεις μακριά, αν είσαι αγκυροβολημένος. Ο εαυτός, πρέπει να κατανοηθεί στην καθημερινή ομιλία, στον τρόπο που σκέπτεσαι και αισθάνεσαι. Αν μπορέσεις, να έχεις επίγνωση της κάθε σκέψης, του κάθε αισθήματος, την κάθε στιγμή, τότε θα κατανοήσεις, τους τρόπους λειτουργίας του εαυτού σου.

Για να δεις ποιος πραγματικά είσαι, πρέπει να υπάρχει ελευθερία, απ’ όλο το περιεχόμενο της συνείδησης σου, όλα όσα έχει μαζέψει και συναρμολογήσει η σκέψη,  που σημαίνει, να ελευθερώνεσαι από τους θυμούς, τις κτηνωδίες, τις ματαιοδοξίες και τις αλαζονείες σου, απ’ όλα τα πράγματα, στα οποία είσαι παγιδευμένος!

Το να απελευθερωθείς απ’ όλες τις αυθεντίες, την δική σου και των άλλων, είναι ταυτόσημο, με το να πεθάνει, κάθε τι από το χτες, έτσι που το Πνεύμα σου, να είναι συνεχώς φρέσκο, πάντα νέο, αθώο, γεμάτο δύναμη και πάθος. Μόνο σ’ αυτή την κατάσταση, μπορείς να μαθαίνεις και να παρατηρείς. Αν μπορείς να το δεις αυτό, τότε ο νους είναι ελεύθερος, τότε είσαι, το Φως του εαυτού σου!.

~ Don Miguel Ruiz ~

 Παραπομπή. Ο Don Miguel Ruiz, Τολτέκος * στην καταγωγή, γεννήθηκε σε μια αγροτική περιοχή του Μεξικού – η μητέρα του ήταν θεραπεύτρια και ο παππούς του σαμάνος. Ο ίδιος όμως σπούδασε ιατρική και ασκούσε την επιστήμη του ως χειρουργός, ώσπου ένα σοβαρό τροχαίο τον έφερε πολύ κοντά στον θάνατο και αποφάσισε ν’ αλλάξει ζωή. Τώρα είναι αφιερωμένος στη γνώση της αρχαίας σοφίας των προγόνων του, γράφει βιβλία που σημειώνουν μεγάλη επιτυχία –έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες κι έχουν πουλήσει πάνω από 10 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως– και κάνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο.

 «Οι προσωπικές σχέσεις είναι κι αυτές μια τέχνη και ο μόνος τρόπος για να αποκτήσουμε δεξιοτεχνία είναι με την εξάσκηση» (σελ.23),  υποστηρίζει και αναλύει τη θέση του αυτή με πολλά παραδείγματα από την παιδική μας ηλικία, όταν μαθαίνουμε να εξασκούμαστε σε διάφορα συναισθήματα, ως επί το πλείστον αρνητικά: ζήλια, λύπη, αυτοαπόρριψη. Και συμπληρώνει:«Σύμφωνα με τους Τολτέκους, όσα πιστεύουμε για τον εαυτό μας και όλα όσα γνωρίζουμε για τον κόσμο είναι ένα όνειρο. Αν ανατρέξετε σε οποιαδήποτε θρησκευτική περιγραφή της κόλασης, είναι ίδια με την ανθρώπινη κοινωνία, με τον τρόπο που ονειρευόμαστε. Η κόλαση είναι ένας τόπος βασάνων, φόβου, πολέμου και βίας, επίκρισης και αδικίας, ένας τόπος παντοτινής τιμωρίας. Οι άνθρωποι συγκρούονται μεταξύ τους σαν να είναι αρπακτικά της ζούγκλας· άνθρωποι γεμάτοι επικρίσεις, ενοχές και συναισθηματικό δηλητήριο – φθόνο, θυμό, μίσος, λύπη, πόνο. […] Γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε σε αυτή την κοινωνία, και μαθαίνουμε να είμαστε σαν όλους τους άλλους και συναγωνιζόμαστε στην ανοησία».

* «Πριν από χιλιάδες χρόνια, οι Τολτέκοι ήταν γνωστοί στο νότιο Μεξικό ως “άντρες και γυναίκες της γνώσης”. Οι ανθρωπολόγοι χαρακτηρίζουν τους Τολτέκους με τον όρο “φυλή”, αλλά στην πραγματικότητα ήταν επιστήμονες και καλλιτέχνες που δημιούργησαν μια κοινωνία για να εξερευνήσουν και να διατηρήσουν την πνευματική γνώση και τις πρακτικές των αρχαίων προγόνων τους», διαβάζουμε στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου Μαθαίνοντας την αγάπη. Εκδόσεις Διόπτρα.

Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος

Μυσταγωγία- Μυθαγωγία