Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Κοκκινοσκουφίτσα, Αποσυμβολισμός


«Στο κέντρο του κάθε παραμυθιού βρίσκεται μια αλήθεια που έδωσε στην ιστορία τη δύναμή της.» 
Susan Wiggs



Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι χαρακτήρας του ομώνυμου παραμυθιού, στο οποίο ένα κοριτσάκι έρχεται αντιμέτωπο με τον κακό λύκο.Η πιο γνωστή έκδοση του παραμυθιού σήμερα είναι αυτή που γράφτηκε από τους Αδελφούς Γκριμ, ανάμεσα στα άλλα παραμύθια που κατέγραψαν μεταξύ των ετών 1812 - 1857, ενώ προγενέστερα το παραμύθι είχε καταγραφεί από τον Σαρλ Περό (Charles Perrault) το 1697.

Στο παραμύθι, η Κοκκινοσκουφίτσα, ένα κοριτσάκι με κόκκινο παλτό και σκούφο, πηγαίνει φαγητό στη γιαγιά της στο δάσος. Ο κακός λύκος την συναντά και προσπαθεί να την καθυστερήσει, δείχνοντάς της ένα λιβάδι με λουλούδια για να πάει μερικά στη γιαγιά της. Έτσι, ο λύκος φτάνει πρώτος στη γιαγιά της, την τρώει, μα λόγω της τρομερής του πείνας την καταπίνει ζωντανή. Έπειτα, ο λύκος στήνει παγίδα στην Κοκκινοσκουφίτσα μεταμφιεσμένος ως η γιαγιά της. Η Κοκκινοσκουφίτσα φτάνει και ο λύκος την καταπίνει και αυτήν. Στο τέλος όμως, ένας περαστικός κυνηγός φτάνει πάνω στην ώρα, σκοτώνει τον λύκο, βγάζει την Κοκκινοσκουφίτσα και την γιαγιά της από την κοιλιά του και τις σώζει.

Αποσυμβολισμός.

H Κοκκινοσκουφίτσα δεν έχει ακόμη πλήρη συνείδηση συνείδηση του εαυτού και των δυνατοτήτων της (καλυμμένο κεφάλι).  Η γιαγιά αντιπροσωπεύει τις αρχαίες δυνάμεις,  και την αρχαία σοφία που φθίνουν.

Η Κοκκινοσκουφίτσα αναζητά την σοφία, και την εξέλιξη. Όμως υπάρχουν παγίδες που στήνονται από τις σκοτεινές δυνάμεις του υλισμού,  οι  οποίες συμβολίζονται από τον λύκο. Η αθώα ψυχή αντιλαμβάνεται τα θέλγητρα του κόσμου των αισθήσεων και προς στιγμή χάνεται μέσα τους.  Οι σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να καταστρέψουν την κοσμική σοφία και να πάρουν τη θέση της. 

Όταν η Κοκκινοσκουφίτσα πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς της δεν αναγνωρίζει τον λύκο αρχικά, στη συνέχεια όμως αντιλαμβάνεται τη ζωική  και μοχθηρή του φύση.  Στην στιγμή ο λύκος πηδά και καταβροχθίζει και αυτήν. Η ψυχή κινδυνεύει με αφανισμό από τις δυνάμεις του κακού, είναι μια περίοδος δοκιμασίας, μια διαδικασία μύησης. Όμως οι ανώτερες δυνάμεις είναι διαθέσιμες, εμφανίζεται ο απομηχανής θεός, ο κυνηγός...

Ο κυνηγός βρίσκεται εκεί ως ο δάσκαλος, η  σοφή δύναμη της μοίρας. Το ψαλίδι είναι σημάδι της αφυπνισμένης του συνείδησης. Η κοκκινοσκουφίτσα 

αναγεννάταιτο ίδιο και η γιαγιά. Οι δυνάμεις του κακού καταστρέφονται. Η ψυχή έχει αντιληφθεί τις παγίδες του υλικού κόσμου, και στο μέλλον ξέρει πιο μονοπάτι  να διαβεί.


Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου