Κάποτε προκηρύχθηκε πλειοδοτικός διαγωνισμός
για την αγορά χρωμάτων, προκειμένου να βαφτούν τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού.
Ένας έμπορος λοιπόν, που είχε καλές διασυνδέσεις στο υπουργείο Αμύνης, το έμαθε
εγκαίρως και φρόντισε να προμηθευτεί τα απαραίτητα χρώματα για τη δουλειά αυτή.
Σημειωτέον ότι τα χρώματα αυτά έχουν ειδικές προδιαγραφές λόγω της χρήσης τους
στο αλμυρό νερό και λοιπά .
Μπορεί
λοιπόν ο έμπορος να είχε προμηθευτεί τα σωστά χρώματα, η επιτροπή όμως που
ήθελε να δώσει σε κάποιον άλλο τη δουλειά, έθεσε την τελευταία στιγμή κάποιες
“άλλες” προδιαγραφές για τα χρώματα και αποφάσισε να πάρει διαφορετική μάρκα χρώμα, από άλλον δικό της προμηθευτή.
Η λαμογιά έγινε
τόσο άκομψα, που προκειμένου να μη ζημιωθεί ο πρώτος προμηθευτής –ο οποίος είχε
και γερό πολιτικό δόντι– η κυβέρνηση πήρε την απόφαση να χρησιμοποιήσουν την
μπογιά για να βάψουν τα ταξί!.
Προκειμένου λοιπόν να μη ζημιωθεί ο προμηθευτής των
χρωμάτων, οι ταξιτζήδες της εποχής εξαναγκάστηκαν να βάψουν τα ταξί τους
γκρίζα, με δικά τους έξοδα φυσικά. Βλέπετε, στο τέλος πάντα ο απλός κόσμος
πληρώνει το μάρμαρο….!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου