Τα κρεμμύδια και ο χρυσός

 

Κάποτε, ζούσε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Σαούλ ο Ιδεαλιστής, ο οποίος αγαπούσε τα ταξίδια και την περιπέτεια.

Μια μέρα, ένας περιπλανώμενος ιερέας του μίλησε για μια χώρα στην οποία δεν υπήρχαν κρεμμύδια.

«Δεν υπάρχουν κρεμμύδια;» αναφώνησε ο Σαούλ. «Πώς μπορούν να απολαμβάνουν το φαγητό τους χωρίς κρεμμύδια; Θα πάω εκεί και θα τους μάθω αυτό το υπέροχο λαχανικό».

Έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη, αγόρασε κρεμμύδια και ξεκίνησε με το άλογό του το ταξίδι του. Όταν έφτασε στη χώρα για την οποία του είχε μιλήσει ο ιερέας, πήγε αμέσως στο αυτοκρατορικό παλάτι, όπου έγινε δεκτός από τον ίδιο τον αυτοκράτορα.

«Αυτοκράτορα, σας φέρνω ένα καινούριο λαχανικό, το οποίο έχει τη μοναδική ικανότητα να ενισχύει τη γεύση κάθε τροφής. Ακόμα και μόνο του όμως, αποτελεί λιχουδιά για τους ειδήμονες. Σας προκαλώ να το δοκιμάσετε».

«Θα το δοκιμάσω», είπε ο αυτοκράτορας. «Σε προειδοποιώ όμως, αν αυτό το παράξενο λαχανικό είναι βλαβερό, θα χάσεις το κεφάλι σου».

Έτσι λοιπόν, το δείπνο όπου σερβιρίστηκαν τα κρεμμύδια μετατράπηκε σε επίσημη εκδήλωση και όλοι οι αριστοκράτες και οι ευγενείς της αυτοκρατορίας ήταν προσκεκλημένοι.

Ο Σαούλ είχε δοκιμάσει προηγουμένως όλα τα πιάτα. Ύστερα, οι επισκέπτες και στο τέλος ο αυτοκράτορας δοκίμασαν τα φαγητά και όλοι έμειναν ενθουσιασμένοι.

Οι πάντες επαίνεσαν τη μυρωδιά, τη γεύση και τους χυμούς του κρεμμυδιού. Ο αυτοκράτορας ζήτησε από τον Σαούλ όλο το φορτίο και του έδωσε το βάρος του σε χρυσό. Όταν ο Σαούλ επέστρεψε στη χώρα του, μια επιτροπή από επιφανείς πολίτες τον υποδέχτηκαν πανηγυρικά και τον συνεχάρηκαν για την επιτυχία του. Για ώρες, ο Σαούλ εξιστορούσε το μεγαλείο και τη μεγαλοπρέπεια που είχε δει σε αυτή τη μακρινή χώρα, όπου ο χρυσός άξιζε λιγότερο απ’ ό,τι τα κρεμμύδια.

Τότε ο Κόλμποζνικ, ο οποίος είχε επίσης πρωτοποριακές ιδέες, επηρεασμένος από τις ιστορίες του Σαούλ, σκέφτηκε μια ιδέα που θα μπορούσε να του αποφέρει ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Το σκόρδο! Αυτό δεν ήταν μόνο πιο πολύτιμο, αλλά πολύ πιο νόστιμο και αρωματικό! Γιατί λοιπόν να μην έπαιρνε μερικές σακούλες να τις πάει σε αυτή τη μακρινή χώρα; Αν έδωσαν στον Σαούλ χρυσό για τα κρεμμύδια, ίσως σε αυτόν να έδιναν διαμάντια για το σκόρδο. Έτσι ο Κόλμποζνικ ξεκίνησε το ταξίδι του παίρνοντας μαζί του 5 σακούλες με σκόρδα.

Όπως ο Σαούλ, έγινε δεκτός στο αυτοκρατορικό παλάτι. Και όπως ακριβώς το περίμενε, οι κάτοικοι εκεί θεώρησαν τα σκόρδα ακόμα πιο πολύτιμα από τα κρεμμύδια.

Ο αυτοκράτορας συζήτησε με τους συμβούλους του πολλές ώρες για την ανταμοιβή που έπρεπε να δώσουν στον επισκέπτη τους. Κατά τη γνώμη τους, ο χρυσός δεν ήταν αρκετός για μια τέτοια νόστιμη τροφή, η οποία μπορούσε να ευχαριστήσει ακόμη και τον ίδιο τον Θεό και τους αγγέλους του. Γι’ αυτό, αποφάσισαν να τον ανταμείψουν με το πιο πολύτιμο πράγμα που διέθεταν.

Έτσι λοιπόν, ο Κόλμποζνικ επέστρεψε στην πατρίδα του κουβαλώντας μαζί του 5 σακούλες με κρεμμύδια.!

Αλιεθέν