Συνομιλία με τον Θεό…

Ονειρεύτηκα ότι πήγα στο παράδεισο και συνομίλησα με  τον Θεό.

«Λοιπόν θέλεις να με ρωτήσεις κάτι»; με ρώτησε ο Θεός

- «Εάν έχεις τον χρόνο», του απάντησα.

Ο Θεός χαμογέλασε.. «Χρόνος μου είναι η αιωνιότητα...Λοιπόν τι σκοπεύεις να με ρωτήσεις;»

- «Tι σε εκπλήσσει στην ανθρωπότητα;», ήταν η πρώτη μου ερώτηση.
-
Ο Θεός μου απάντησε: 

«Ότι βαριούνται γρήγορα την παιδική τους ηλικία, βιάζονται να μεγαλώσουν, και όταν πια μεγαλώσουν θέλουν να ξαναγίνουν παιδιά. Έχουν πολλαπλασιάσει τα αποκτήματά τους, αλλά έχουν μειώσει τις αξίες τους. Μιλάνε πολύ, αγαπάνε σπανιότατα και μισούνε συχνότατα. Έχουν  μάθει πώς να «κερδίζουνε το ψωμί τους», αλλά όχι πώς να κερδίζουνε τη ζωή, προσθέσανε χρόνια στη ζωή, αλλά όχι ζωή στα χρόνια. 

Ταξιδεύουν στο φεγγάρι, αλλά δυσκολεύονται να διασχίσουν τον δρόμο, ώστε να συναντήσουν ένα νέο γείτονα. Κατακτήσανε το κενό του διαστήματος, αλλά όχι εσωτερικό τους κενό. Έχουν καθαρές  λεωφόρους, αλλά βρώμισαν την ψυχή τους, διασπάσανε το άτομο, αλλά όχι την εμπάθεια και την προκατάληψή τους. 

Έχουνε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερη ηθική,  γίνανε πολλοί σε ποσότητα, αλλά λίγοι σε ποιότητα. Ζούνε στην εποχή των ψηλών ανθρώπων, αλλά των μικρών χαρακτήρων, του γρήγορου κέρδους, αλλά των ρηχών σχέσεων.

Ότι βλάπτουν την υγεία τους στην προσπάθεια τους να βγάλουν πολλά χρήματα, και όταν τα βγάλουν, τα ξοδεύουν στην προσπάθεια τους να ανακτήσουν την και πάλι την κατεστραμμένη τους υγεία . Ότι έχουν άγχος για το μέλλον, αλλά ξεχνούν το παρόν, έτσι ώστε να μην ζουν ούτε στο παρόν ούτε στο μέλλον. Ότι ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ, και πεθαίνουν σαν να μην έζησαν ποτέ.»

Ο Θεός σταμάτησε,  και μείναμε για λίγο σιωπηλοί…

- Μετά από λίγο τον ρώτησα : «Ποια είναι τα μαθήματα που θέλεις τα παιδιά σου να πάρουν κατά την διάρκεια της ζωή τους;»

Ο Θεός μου απάντησε:

«Να μάθουν ότι ΔΕΝ μπορούν να κάνουν κανένα να τους αγαπήσει.
Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να αφήσουν τους άλλους να τους αγαπήσουν. 

Να μάθουν ότι χρειάζονται λίγα λεπτά για να πληγώσουν κάποιον που αγαπούν , αλλά χρειάζονται χρόνια για να γιατρέψουν τις πληγές που άνοιξαν. Το να τους συγχωρούν όμως οι άλλοι δεν είναι αρκετό. πρέπει οι ίδιοι να μάθουν να συγχωρούν τον εαυτό τους..

Να μάθουν ότι δυο άνθρωποι μπορεί να βλέπουν το ίδιο πράγμα , και να το αντιλαμβάνονται διαφορετικά. Kάθε άνθρωπος με πλησιάζει με το δικό του τρόπο: ορισμένοι με βεβαιότητα, άλλοι με άρνηση και μερικοί με αμφιβολία. Κάντε το καλό και να είστε καλοί. Αυτό και μόνο θα σας οδηγήσει στην ελευθερία και σε όποια αλήθεια σχετικά με εμένα υπάρχει….»

Βασισμένο στο "συνέντευξη με τον Θεό" (με πολλές προσθήκες και αλλαγές), του James J. Lachard (Jim Brown).

Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος - Μυσταγωγία- Μυθαγωγία