Βεντούζες μια αρχαία μέθοδο θεραπείας

Οι βεντούζες είναι μια πανάρχαια θεραπευτική μέθοδος που βασίζεται στην εφαρμογή ποτηριών με θερμότητα στο δέρμα. Οι βεντούζες αποτελούν μια μέθοδο θεραπείας που βασίζεται στην δημιουργία μιας τοπικής απορροφητικής δύναμης εφαρμόζοντας στο δέρμα βάζα με κενό αέρος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ανάδυση προς την επιφάνεια βαθύτερων στρωμάτων στάσιμου Ki και αίματος και παθογόνου. Με αυτόν τον τρόπο επίσης μπορούν να αφαιρεθούν στάσιμες τοξίνες από το σώμα.

Στα προϊστορικά χρόνια, πριν τα αρχαιολογικά ευρήματα άρχισαν να υποστηρίζουν την χρήση των βεντούζων για θεραπευτικούς λόγους, οι άνθρωποι ανέπτυξαν την τέχνη του ρουφήγματος με το στόμα ή του τραβήγματος με τα δόντια ερεθιστικών ουσιών, δηλητηρίων και αγκαθιών.     

Στην προσπάθειά τους να βρουν εξηγήσεις πίσω από την ύπαρξη της υγείας και της ασθένειας ανέπτυξαν συστήματα στα οποία η ασθένεια και ο πόνος οφειλόταν σε «κακά πνεύματα» που εισχωρούσαν στο σώμα. Οι ανθρωπολόγοι έχουν ανακαλύψει πολλές πρακτικές κατά τις οποίες οι θεραπευτές ρουφούσα με το στόμα τους για να βγουν προς τα έξω και να φύγουν αυτές οι οντότητες.

Σιγά σιγά άρχισαν να δημιουργούνται μέθοδοι και εργαλεία για να γίνεται πιο αποτελεσματική απορρόφηση. Στην Ασσυρο - Βαβυλωνιακή αυτοκρατορία και αργότερα στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Βόρεια Αμερική χρησιμοποιούσαν κούφια κέρατα ζώων που τα τοποθετούσαν πάνω στην πάσχουσα περιοχή, ρουφούσαν τον αέρα έξω από την σπασμένη κορυφή τους και στη συνέχεια σφράγιζαν την τρύπα στην κορυφή με μασημένο χόρτο.

Στα κείμενα του Ιπποκράτη μπορούμε να βρούμε τις πρώτες γραπτές αναφορές στις βεντούζες (καθαρτικά ή σικύες). Στον κλινικό του κατάλογο, ο Ιπποκράτης συνιστά τις βεντούζες μεταξύ άλλων, για την αντιμετώπιση της στηθάγχης και των διαταραχών του εμμηνορησιακού κύκλου. Ο Ιπποκράτης προτείνει οι βεντούζες να είναι μικρές σε διάμετρο, κωνικές σε σχήμα και ελαφρές, ακόμη και αν η ασθένεια για την οποία προορίζονται βρίσκεται βαθιά. Οι βεντούζες παρέμειναν σε όλη την Ευρώπη ως ένα βασικό θεραπευτικό μέσο. Πολλοί διάσημοι ιατροί όπως ο Παράκελσος (1493-1541) και ο Ambroise Pare (1509-1590) τις εφάρμοζαν.

Από το τέλος του 19ου αιώνα οι βεντούζες δέχτηκαν σκληρή κριτική από την ανερχόμενη ιατρική αδελφότητα. Σε αυτήν την περίοδο το νέο μοντέλο ιατρικής, στην προσπάθειά του να καθιερωθεί και να κυριαρχήσει, αφαιρεί το κύρος από κάθε προηγούμενη θεραπευτική παράδοση. Παρ όλα αυτά, τις τελευταίες δεκαετίες το ρεύμα αυτό έχει αλλάξει και η ανθρωπότητα ξανα – ανακαλύπτει την ουσία παλαιών θεραπευτικών παραδόσεων.

Στην Ελλάδα είναι αρκετά διαδεδομένες, ειδικά στα χωριά ως βασικός τρόπος αντιμετώπισης του κρυολογήματος και της γρίπης. Έχει επικρατήσει η άποψη ότι αν π.χ. «σου κόψει βεντούζες η γιαγιά, θα γίνεις περδίκι». Ο κλασικός τρόπος που εφαρμόζονται οι βεντούζες είναι με μικρά ή μεγάλα ποτήρια τα οποία θερμαίνονται με ένα φλεγόμενο πιρούνι στο οποίο έχει τοποθετηθεί βαμβάκι με οινόπνευμα (σαν στουπί). Αμέσως τοποθετούνται πάνω στο δέρμα, συνήθως στην πλάτη, με αποτέλεσμα το δέρμα να φουσκώνει. Αφού μείνουν για λίγα δευτερόλεπτα, αφαιρούνται και στη συνέχεια γίνεται μασάζ με οινόπνευμα ή αλοιφή τύπου βιξ. Πριν γίνει η εφαρμογή, το δέρμα πρέπει να έχει αλειφθεί με λάδι για είναι ομαλή η κίνηση.

Η αναρρόφηση που γίνεται με τα ποτήρια διεγείρει τη ροή, κυρίως του αίματος και της λέμφου, στην περιοχή όπου εφαρμόζεται. Με τον τρόπο αυτό κινητοποιείται το αίμα και η λέμφος σε επίπεδο δέρματος και μυικού ιστού τόσο στην περιοχή εφαρμογής της βεντούζας όσο και στις γειτονικές περιοχές από όπου αναρροφώνται. Αποτέλεσμα αυτού είναι η βελτίωση της αιμάτωσης και της οξυγόνωσης των τοπικών ιστών. Με βάση αυτή την αρχή οι βεντούζες χρησιμοποιούνται για τη χαλάρωση καταπονημένων μυών.

Συνοπτικά, λέγεται ότι οι βεντούζες έχουν θεραπευτικά αποτελέσματα γιατί:

-βελτιώνουν την ελεύθερη ροή του αίματος
-αφαιρούν τις τοξίνες από τον οργανισμό
-μειώνουν το οίδημα και τον πόνο
-λύνουν συμφύσεις
-ανακουφίζουν από ρευματικούς ή αρθριτικούς πόνους
-ανακουφίζουν το αναπνευστικό, ειδικά όταν υπάρχει βήχας, άσθμα και κρύωμα
-ανακουφίζουν από τους πόνους της περιόδου

Οι βεντούζες αντενδείκνυνται αν υπάρχει υψηλός πυρετός, έντονες κράμπες, αλλεργικές δερματικές αντιδράσεις, έλκη, σε περιοχές με πολύ λεπτή επιδερμίδα, στους μαστούς, στην περιοχή της κοιλιάς και της μέσης κατά την εγκυμοσύνη, πάνω από την καρδιά, πάνω από βασικά αιμοφόρα αγγεία, σε ανθρώπους ιδιαίτερα ευαίσθητους σε αιματώματα, σε περιοχές που ακόμη είναι ορατά σημάδια από προηγούμενες βεντούζες κ.α.

Προσοχή: Μην επιχειρήσετε να ρίξετε βεντούζες σε κάποιον αν δεν ξέρετε πως γίνεται ή να δεχθείτε να σας το κάνει κάποιος που δεν εμπιστεύεστε, καθώς υπάρχει κίνδυνος για την υγεία, τόσο από τη διαδικασία, όσο και από την κακή χρήση των εύφλεκτων υλικών που απαιτούνται.

Σύνθεση κύρια πηγή από εδώ

Eπιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος