«Περίπου τρεις χιλιάδες χρόνια
πριν, κατά τη διάρκεια της άνθησης του αρχαίου Eλληνικού πολιτισμού, υπήρχαν σχολές
που ήταν πολύ διαφορετικές από αυτές που υπάρχουν σήμερα. Η βάση αυτών των αρχαίων σχολών, συνίστατο
στην πεποίθηση ότι ο άνθρωπος έπρεπε πρώτα απ’ όλα να αναπτύξει νέες δυνατότητες
στην ψυχή του, πριν καταστεί ικανός να φτάσει στην αληθινή γνώση σχετικά με την
ανθρωπότητα.
Στα μυστήρια ( τις πνευματικές
βάσεις από τις οποίες προέκυψαν όλες οι μορφές μάθησης), οφείλεται το γεγονός ότι
σε αυτούς τους αρχαίους χρόνους, οι πιο πρωτόγονες ψυχικές δυνατότητες δεν έρεπαν
προς το ονειρικό και το οραματικό. Αυτή η κατάσταση έφτασε σε ένα τέλος λίγο πολύ
ταυτόχρονα με την ίδρυση των πανεπιστημίων μας - κατά το δωδέκατο, δέκατο τρίτο
και δέκατο τέταρτο αιώνα.
Από εκείνη τη περίοδο προσεγγίζουμε
μόνο με τον ορθολογιστικό τρόπο. Ο ορθολογισμός οδηγεί αφενός σε μια ισχυρή λογική,
και αφετέρου σε καθαρό υλισμό. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων αιώνων έχει συσσωρευτεί
ένα τεράστιο απόθεμα εξωτερικής γνώσης στους τομείς της βιολογίας, της φυσιολογίας,
και άλλους κλάδους της έρευνας που είναι εισαγωγικοί για τη μελέτη της ιατρικής.
Πράγματι, υπάρχει ένα τεράστιο
πλήθος παρατηρήσεων από το οποίο μπορούμε ακόμη να αντλήσουμε ανυπολόγιστο αριθμό
γνώσεων και πληροφοριών. Αλλά κατά τη διάρκεια αυτών των αιώνων, όλες αυτές οι γνώσεις
που συνδέονται με τον άνθρωπο και θα μπορούσαννα αποκτηθούν μόνο με την πνευματική
όραση, έσβησαν εντελώς και εξαφανίστηκαν.»
Απόσπασμα: Ανθρωποσοφική Ιατρική Έρευνα / Rudolf Steiner, Λονδίνο 1924
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου