"Φιλοσοφία εστί μελέτη θανάτου".

Σύμφωνα με αρχαίες παραδόσεις, σε όλους τους ναούς του παρελθόντος, οι μυσταγωγοί δίδασκαν στους μαθητές τους πώς να "σκοτώσουν" το παλιό τους εαυτό, ώστε να "αναγεννηθούν" σε ένα νέο συνειδησιακό και υπαρξιακό επίπεδο.

Τον κύκλο του θανάτου και της ανάστασης οι μυσταγωγοί τον μελέτησαν πρώτα στη φύση, η οποία υπήρξε από καταβολής της ανθρώπινης ιστορίας, ο οδηγός τους.

Μέσα από τη μεταμόρφωση της κάμπιας σε πεταλούδα π.χ. ή του σπόρου που πρέπει να πεθάνει για να καρποφορήσει, συσχέτιζαν το αθάνατο τμήμα της ανθρώπινης ψυχής, μέσα από τις μυσταγωγικές και μυθαγωγικές δοκιμασίες των ηρώων ή των θεών..

Η ιδέα της Ανάστασης είναι υποχρεωτικά ενωμένη με αυτή του θανάτου, της αποσύνθεσης. Όσο ο σπόρος δεν πεθαίνει, αντιστέκεται στην εκδήλωση αυτής της δύναμης της ζωής που είναι "χωμένη", μέσα του.

  

Στον άνθρωπο είναι η κατώτερη φύση που πρέπει να πεθάνει, για να αφήσει τη θέση στο πνεύμα, σ΄ αυτή τη θεϊκή αρχή που βρίσκει τότε τη δυνατότητα να ελευθερωθεί, για να δράσει και να μετα- αλλάξει τα πάντα.

Ο Πλάτωνας αποκαλύπτει σχετικά :"Φιλοσοφία εστί μελέτη θανάτου". Ο Ιησούς είπε:  “Άν δεν πεθάνετε δεν θα ζήσετε”. “Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις”, διδάσκει επίσης στην Ορθοδοξία η αγιορείτικη σοφία. Όποιος με την βοήθεια του Θεού νεκρωθεί ως προς τα αμαρτωλά πάθη και ενωθεί με τον Χριστό, «θάνατον ου μη θεωρήση εις τον αιώνα» (Ιωάν. 8, 51). “Αγωνίσου να γίνεις αθάνατος από τώρα, πεθαίνοντας εδώ στην γη για τον κακό εαυτό σου”, είπε κάποτε σε πνευματικό του τέκνο, ο μακαριστός π. Πορφύριος.

Το μυστικό της ανάστασης είναι ο εν δυνάμει σπόρος, που αναμένει πρόσφορο έδαφος, ώστε να αναγεννηθούμε σε ένα νέο συνειδησιακό επίπεδο.

Πολύ λίγοι, σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, κατόρθωσαν να θανατώσουν την κατώτερη φύση τους , ώστε να καταστούν πνευματικοί φάροι για τις επόμενες γενεές. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται πολύ δυνατή θέληση, ανιδιοτελή συμπαντική αγάπη και κατανόηση..!.

Συνειδητό Πέρασμα = Πεσάχ= Πάσχα...

ΜΥΘΑΓΩΓΙΑ - MYΣΤΑΓΩΓΙΑ