Υπήρξε
λένε κάποτε στην αρχαιότητα σε μία πόλη, ένας γηραιός φιλόσοφος. Η έκφρασή του
ήταν πάντα γαλήνια και εξέπεμπε ηρεμία.. Υπήρχε μία μόνιμη κοσμοσυρροή γύρω
του, από ανθρώπους που έρχονταν από όλα τα μέρη της χώρας, για να ζητήσουν την
συμβουλή του, ή ακόμα - ακόμα, μόνο για να τον αγγίξουν, καθώς πίστευαν πως
κάποιοι θεραπεύονταν μόνο και μόνο ευρισκόμενοι κοντά του.
Κάποιοι
μάλιστα έλεγαν πως τον είχαν δει να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικά
μακρινά μέρη, ακριβώς την ίδια στιγμή. Άλλοι τον παρακαλούσαν να τους
αποκαλύψει τα μυστικά των Θεών και του σύμπαντος, καθώς έλεγαν πως μπορούσε να
συνομιλήσει με τους Θεούς.....
Αυτό
θορύβησε τους ιερείς, και άρχισαν να τον αποκαλούν επικίνδυνο και αιρετικό.
Κάποια ημέρα, τον πλησίασε ο αρχιερέας, και τον απείλησε πως θα τον καταδίκαζαν
ως αιρετικό, εάν δεν αποκάλυπτε μπροστά σε όλο τον δήμο και το ιερατείο, που
ακριβώς "είναι" οι Θεοί με τους οποίους συνομιλεί..
Ο
γέρο-φιλόσοφος τον κοίταξε με στοργή, και του απάντησε χαμογελώντας:
"Καταδικάστε
με εάν θέλετε, απλά θα ήθελα να μου απαντήσετε πριν γίνει αυτό, σε μία απλή
ερώτηση. Που δεν 'είναι' οι Θεοί";
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου