Η Μυθολογία μέσα από την Αστρολογία * Καρκίνος*

Οι περισσότεροι ίσως να μην θεωρούν τον Καρκίνο σαν ένα ζώδιο με αρχηγικές τάσεις αλλά αν σκεφτεί κανείς τη συνήθη συσχέτιση του ζωδίου με την μητρότητα (Κυβερνήτης του ζωδίου η Σελήνη) τότε είναι εμφανέστερο το πρίσμα κάτω από το οποίο μπορεί να γίνει αυτή. Άλλωστε είναι η μητέρα η οποία συνήθως καθοδηγεί τα παιδιά από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.

Στην ελληνική μυθολογία ο Καρκίνος σχετίζεται με την μητρική θεότητα, την Ήρα. Ο συσχετισμός προέρχεται από τον δεύτερο άθλο του Ηρακλή, την εξόντωση της Λερναίας Ύδρας. Ενώ λοιπόν αυτή η μάχη λάμβανε χώρα, η Ήρα έστειλε έναν τέρας σε μορφή Κάβουρα το οποίο, ενώ ο Ηρακλής ήταν απορροφημένος στη μάχη, τον δάγκωσε στο πόδι με τις δαγκάνες του. Στη συνέχεια ο Ηρακλής το εξόντωσε χτυπώντας το μέχρι θανάτου. Η Ήρα σύμφωνα με το μύθο έμεινε απόλυτα ευχαριστημένη από την προσπάθεια του τέρατος που το έκανε αστερισμό σε σχήμα κάβουρα στο ζωδιακό, χαρίζοντας του αιώνια αναγνώριση.

Αν αναλυθεί ο μύθος σε μεγαλύτερο βάθος (όπως αναφέρεται κυρίως στο βιβλίο της Liz Green: The Astrology of Fate, Weiser Books, 1985), το μίσος της Ήρας απέναντι στον Ηρακλή στηρίζεται στο γεγονός ότι είναι παράνομος γιος του Δία αλλά ταυτόχρονα και ο ήρωας που αμφισβητεί τη μητριαρχική της κυριαρχία. Για πολλούς Καρκίνους το να απελευθερωθούν από την δύναμη και την επιρροή της «Μητέρας» (σε κάθε έκφανση και με κάθε έννοια) είναι πιθανόν ένα δύσκολο και σημαντικό θέμα στην διαμόρφωση του εγώ.
 
Ένα ακόμη μυθικό πρόσωπο που συνδέεται συχνά με το ζώδιο του Καρκίνου είναι η θαλάσσια θεότητα Θέτις, η οποία συχνά συνδέεται με την ίδια την υδάτινη φύση της θάλασσας συμβολίζοντας το θαλασσινό νερό. Το γεγονός ότι η Θέτις ή θάλασσα είναι άλλοτε κυματώδης και άλλοτε ήρεμη, αλλού ρηχή και αλλού βαθιά εξηγεί συμβολικά την μεταβλητότητα που εμφανίζουν πολλοί Καρκίνοι στο βάθος και την διακύμανση των συναισθημάτων.

Επιστρέφοντας στο μύθο, σύμφωνα με μια προφητεία όλα τα αρσενικά παιδιά της θα γίνονταν πάντα σπουδαιότερα από τον πατέρα τους και γι' αυτό το λόγο ζευγάρωνε μόνο με θνητούς και όχι με θεότητες. Ο συμβολισμός που γίνεται στο σημείο αυτό αφορά στη δημιουργικότητα του Καρκίνου, η οποία πιθανόν να εκφράζεται καλύτερα μέσα από πρακτικά ανθρώπινα κανάλια.
 
Εντέλει η Θέτις παντρεύτηκε ένα θνητό, τον Πελέα και έκανε 7 γιους. Επειδή δεν μπορούσε να αντέξει στην ιδέα ότι γεννήθηκαν όλοι θνητοί και κάποια μέρα θα πέθαιναν, κατάφερε να παγιδεύσει έξι από τους επτά και να κάψει την θνητή τους σάρκα ώστε να ανέλθουν στον Όλυμπο και να πάρουν τη θέση τους ανάμεσα στους θεούς. Ο έβδομος γιος που σώθηκε ήταν ο μυθικός ήρωας Αχιλλέας. Είναι γνωστή η προφητεία που δόθηκε στον Αχιλλέα, η οποία ανέφερε πως είτε θα πεθάνει νέος και μέσα σε δόξα, ή θα ζήσει μια μεγάλη αλλά συνηθισμένη ζωή στο σπίτι του. Η Θέτις φυσικά προτιμούσε την δεύτερη περίπτωση αλλά ο Αχιλλέας διάλεξε την πρώτη.
 

Συμβολικά οι Καρκίνοι που διαλέγουν την πρώτη επιλογή, δηλαδή να ελευθερωθούν από τις επιλογές της «μητρικής φιγούρας» πιθανόν να πρέπει να πεθάνουν σε άλλα επίπεδα για να το καταφέρουν αυτό. Αυτή η προσπάθεια, που για τους ίδιους φαντάζει τεράστια, είναι ίσως εκείνη που θα απελευθερώσει την πλήρη δυναμική τους. Αντίθετα, εκείνοι που επιλέγουν την ασφαλή πορεία πρέπει συχνά να θυσιάσουν τη δική τους δυναμική ώστε να εξευμενίζουν και να ευχαριστούν τη «μητέρα». Η απελευθέρωση από το μητρικό έλεγχο σε κάθε επίπεδο είναι ένα θέμα που εμφανίζεται συχνά και συνεχώς στη ζωή αρκετών Καρκίνων.

Μέσα από τον μύθο της Θέτις διακρίνουμε ακόμη την ασφάλεια με την οποία θέλουν να περικλείουν τους κοντινούς τους ανθρώπους οι Καρκίνοι. Η Θέτις από την υπερβολική αγάπη που έχει στα παιδιά της δεν αντέχει την ιδέα ότι μπορεί να τα χάσει, γι' αυτό τα καίει η ίδια για να ανέλθουν στη θεϊκή υπόσταση. Με άλλα λόγια, η ασφάλεια που μπορεί να παρέχει ο Καρκίνος τοποθετώντας τους αγαπημένους «μέσα στο καβούκι του» μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε φυλακή. Ίσως θα ήταν προτιμότερο για τους Καρκίνους να αφήσουν την οικογένεια τους να αλληλεπιδρά με τον κόσμο αλλά να αλληλεπιδράσουν και οι ίδιοι ταυτόχρονα, ώστε να εκτιμήσουν καλύτερα που ανήκουν και να απελευθερώσουν την προσωπικότητά τους.

Γιώργος Πανόπουλος

Συνεχίζεται