Ο νους είναι σαν ένα χωράφι: ότι σπείρεις θα θερίσεις.

Αν ακούσουμε ένα τραγούδι, ο νους μετά το αναπαράγει από μόνος του.

Αν δούμε μια ταινία,ο νους μετά επαναφέρει από μόνος του εικόνες από την ταινία.

Αν μας κρίνουν οι άλλοι για κάποιον καιρό,ο νους διαμορφώνει από μόνος του την εικόνα ενός μειονεκτικού εαυτού.

Αν ζούμε σε ένα περιβάλλον όπου επικρατεί ανησυχία και ανασφάλεια, ο νους μαθαίνει να δημιουργεί σενάρια με διάφορους κινδύνους.

Τι συμβαίνει στον νου όταν φέρνουμε την επίγνωση στη ζωή μας και αντί να πιστεύουμε την κάθε σκέψη και να παρασυρόμαστε από το κάθε συναίσθημα,

παρατηρούμε αυτά τα φαινόμενα απρόσωπα και αντικειμενικά;

Ο νους μαθαίνει να σιωπά.

Ο νους είναι σαν ένα χωράφι. Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις.

Οι σκέψεις είναι οι σπόροι. Άλλοι γίνονται ωραία λουλούδια, άλλοι καρποφόρα δέντρα και άλλοι ακανθοφόροι θάμνοι.

Η επίγνωση είναι σαν τον ήλιο. Φωτίζει όλα ανεξαιρέτως τα φυτά, υπό μία προϋπόθεση:

"Να ξέρουμε ότι είμαστε ο ήλιος'.

Νίκος Μπάτρας

Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος