Γνώθι σαυτόν, συνειδητό και συνείδητο, επίγνωση και άγνοια

Είναι σε όλους μας ότι ο Απόλλων είναι ο Θεός του Φωτός, αφού πίσω από το πρόσωπό του αλληγορείται ο ίδιος ο Ήλιος, ο οποίος στέλνει στην Γη το Φως της Γνώσης. Όπως ακριβώς χωρίς την ύπαρξη του Ηλίου δεν θα μπορούσε να υπάρχει ουσιαστική εξέλιξη στην ζωή επάνω στην Γη, κατά τον ίδιο τρόπο και χωρίς την Φιλοσοφία δεν θα μπορούσε να υπάρχει ουσιαστική εξέλιξη στην ζωή του Ανθρώπου.

Ο κύριος τόπος λατρείας του Απόλλωνα είναι το Μαντείο των Δελφών, στην προμετωπίδα του οποίου ήταν γραμμένη η απολύτως μυστηριακή ρήση: Δηλαδή αυτό που μας προτρέπει ο Απόλλων είναι να «γνωρίσουμε τον εαυτό μας.»

Βεβαίως την συγκεκριμένη φράση, θα έπρεπε να την εκλάβουμε περισσότερο σαν μία εντολή ή ακόμα και διαταγή, διότι το «ΓΝΩΘΙ» είναι το δεύτερο πρόσωπο της ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗΣ έγκλισης του ρήματος «ΓΙΓΝΩΣΚΩ» που έχει την σημασία του διακρίνω, αποφασίζω, γνωρίζω.

Τι είναι επομένως αυτό σε σχέση με τον εαυτό μας, που θέλει ο Απόλλων να διακρίνουμε να αποφασίσουμε και τελικά να γνωρίσουμε; Για ποιον λόγο θεωρεί ότι αυτήν την στιγμή δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας;

Την απάντηση σε αυτήν την πολύ σημαντική ερώτηση, μπορούμε να την ανακαλύψουμε αν καταφέρουμε να αναλύσουμε και να αποκωδικοποιήσουμε την μυστηριακή ερμηνεία της λέξης ΑΥΤΟΣ.Η λέξη ΑΥΤΟΣ στα αρχαία ελληνικά, διαθέτει δύο έννοιες, οι οποίες είναι μάλιστα μεταξύ τους αντίθετες.

Υπάρχει ο «Αὐτός» που γράφεται με «ψιλή»,  και υπάρχει και ο «Αὑτός» που γράφεται με δασεία.

Επομένως, αυτό που μας "προτρέπει"  ο Απόλλωνας να γνωρίσουμε, από την στιγμή που αποφασίσαμε να υποστούμε αυτήν την "μυητική αναρρίχηση" μέχρι το δυσπρόσιτο μαντείο του, είναι ότι ο ΕΑΥΤΟΣ μας, είναι μία ΔΥΣΥΠΟΣΤΑΤΗ έννοια, την οποία και είμαστε υποχρεωμένοι να αναλύσουμε αν θέλουμε να κατανοήσουμε ποιοι είμαστε πραγματικά, έτσι ώστε να καταφέρουμε να προχωρήσουμε στην εξελικτική μας πορεία.

Αὐτὸς + Αὑτός

Ο Αὐτός με ψιλή, είναι το τρίτο πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας (εγώ, εσύ, αυτός). Ο Αὑτός με δασεία, είναι αυτό που θα λέγαμε σήμερα, ο εαυτός μου.

Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο Απόλλων θέλει να επιστήσει την προσοχή μας στο γεγονός, ότι κάτω από μία κοινή λέξη, μπορούν να υποκρύπτονται δύο νοήματα και μάλιστα αντίθετα.

Αυτό που θέλει λοιπόν να γνωρίσουμε είναι ότι ο εαυτός μας δεν είναι μονοδιάσταστος, αλλά αποτελείται από δύο αντίθετες μεταξύ τους έννοιες, από τις οποίες όμως, για όσο δεν εκτελούμε την εντολή του Απόλλωνα, εμείς γνωρίζουμε μόνο την μία, και αγνοούμε την ύπαρξη της άλλης. Δηλαδή θεωρούμε σαν υπαρκτό μόνο τον μισό εαυτό μας!

Το γεγονός αυτό συμβαίνει διότι η μία μας φύση αφορά το υλικό μας σώμα, το οποίο από την στιγμή που είναι ορατό είναι και συνειδητό, αφού μπορούμε να το παρατηρήσουμε με τις πέντε αισθήσεις μας. Παράλληλα όμως, υπάρχει «μέσα μας» και το άυλο και αόρατο σώμα της ψυχής μας, σαν μία δεύτερη φύση, η οποία παρόλο που παραμένει «άγνωστη», είναι αυτή που ζωογονεί όλες τις λειτουργίες του υλικού μας σώματος.

Αυτό το ψυχικό μας σώμα, επειδή είναι άυλο, είναι και αόρατο με αποτέλεσμα να μην το λαμβάνουμε ποτέ υπόψη μας, αφού είναι πολύ καλά κρυμμένο μέσα στο υλικό μας σώμα και φυσικά είναι ασυνείδητο. Διαπιστώνουμε επομένως ότι αυτό που μας ζητάει ο Απόλλων είναι ΦΩΤΙΣΟΥΜΕ αυτό το αόρατο σώμα της ψυχής μας και να ανακαλύψουμε τις λειτουργίες του αλλά και τις ανάγκες του. Δηλαδή με άλλα λόγια να καταφέρουμε να έρθουμε σε επαφή με το ασυνείδητο μέρος του εαυτού μας!

Ωστόσο, αυτή η άποψη του Απόλλωνα που φτάνει σε εμάς από τα βάθη των αιώνων, περί των δύο αντίθετων εαυτών μέσα σε ένα σώμα, έρχεται σε απόλυτη συμφωνία και με την σημερινή θεώρηση της σύγχρονης ψυχολογίας, όπως έχει διαμορφωθεί από τον Σίγκμουντ Φρόυιντ. Ποιος είναι όμως ο βαθύτερος λόγος που αν ένας άνθρωπος θέλει να προχωρήσει στην ζωή του, οφείλει να γνωρίσει το ασυνείδητο κομμάτι του εαυτού του ή να ενεργοποιήσει τις απόκρυφες λειτουργίες της ψυχής του;

Η γνώση τόσο της ύπαρξης, όσο και της γνώσης του τρόπου λειτουργίας αυτού του «αόρατου» και «άυλου» ασυνείδητου εαυτού μας είναι εξαιρετικά σημαντική, διότι σύμφωνα με τον Φρόυντ, το ασυνείδητο θα μπορούσε να περιγραφεί ως εκείνο το μέρος του νου μας, που μπορεί να γεννήσει πολλές νέες διανοητικές διαδικασίες, οι οποίες εκδηλώνονται στον νου μας χωρίς εμείς οι ίδιοι να γνωρίζουμε την ύπαρξή τους!

Αυτές οι διαδικασίες περιλαμβάνουν ασυνείδητα συναισθήματα, ασυνείδητες σκέψεις, ασυνείδητα συναισθήματα, ασυνείδητες αντιδράσεις, αλλά ακόμα και μία σειρά από συμπλέγματα, φοβίες, κρυφούς πόθους και επιθυμίες.

Όλα αυτά είναι κρυμμένα μέσα στον «Αὐτόν με ψιλή» και βρίσκονται κρυμμένα μέσα μας χωρίς εμείς να το γνωρίζουμε.

Διότι η κατάσταση στην οποία λειτουργούν είναι Ασυνείδητη, αφού ανήκουν στον άυλο και αόρατο κόσμο, ενώ εμείς λόγω του τρόπου που έχουμε κατασκευαστεί, μπορούμε να ερχόμαστε σε επαφή μόνο με τον συνειδητό κόσμο, τον «Αὑτόν με δασεία» που είναι υλικός και ορατός.

Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρεία του Φρόυντ, το ασυνείδητο ή ο «Αὐτός με ψιλή» λειτουργεί μέσα μας όχι σαν ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ, αλλά σαν ένα ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ που στην πραγματικότητα μας ελέγχει, χωρίς εμείς να το συνειδητοποιούμε, αφού αποτελεί ένα μεγάλο μέρος του ανθρώπινου ψυχισμού, το οποίο περιλαμβάνει τις βασικές μας ορμές, την πηγή των επιθυμιών μας, τις παρορμήσεις μας, αλλά και ό,τι απωθήσει η συνείδησή μας.

Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος που η επιθυμία του Απόλλωνα είναι να γνωρίσουμε τον ΕΑΥΤΟ μας και να κατανοήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε σαν ολοκληρωμένες ανθρώπινες οντότητες, έτσι ώστε να αποκτήσουμε την πραγματική συνείδηση του εαυτού μας.

Τέλος, είναι εντυπωσιακό το γεγονός, ότι ο Φρόυντ ονόμασε αυτούς τους δύο αντίθετους εαυτούς μας με τις λέξεις «εγώ» και «εκείνο». Κάνοντας μία απλή αναγωγή ανάμεσα στην αρχαία και στην νέα ψυχολογία, θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη προσπάθεια, στις εξής αποκαλυπτικές αντιστοιχίες:

Αὑτός με δασεία = ΕΓΩ

Αὐτός με ψιλή = ΕΚΕΙΝΟΣ (αυτός). 

 Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι σε αυτό το μέγιστο φιλοσοφικό και ψυχολογικό ζήτημα, η σκέψη του Φρόιντ ταυτίζεται ακριβώς με την λογική που χρησιμοποιεί και ο Απόλλων στο Δελφικό παράγγελμα και ότι στην πραγματικότητα αυτή είναι η απόκρυφη κωδικοποιημένη πληροφορία που μεταφέρει δια μέσου των αιώνων η αρχαία ελληνική Φιλοσοφία, μέσα στην φράση ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ, που αποτελεί σημαντικό μέρος της φιλοσοφικής μας κληρονομιάς! 

Αναδημοσίευση από εδώ

Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος

                                                         Μυσταγωγία- Μυθαγωγία