Ο τελεσφόρος στην μυθολογία, και η ξεχασμένη πέτρα του Calr Jung

O Τελέσφορος 

Στην ελληνική μυθολογία ο Τελεσφόρος  ήταν γιος του θεού Ασκληπιού. Αυτός και η  Υγεία  αποτελούν τους συνοδούς του Ασκληπιού.Ο Τελεσφόρος απεικονιζόταν με τη μορφή παιδιού, φορώντας μία κάπα που κάλυπτε όλο του το σώμα.  Ήταν γνωστός με την επίκληση «Σωτήρας» και προστάτευε όσους ανθρώπους βρίσκονταν στην ανάρρωση από κάποια ασθένεια. Επιπλέον, τον θεωρούσαν ως το «ιερό ενδιάμεσο» του Ασκληπιού. Είχε δικό του βωμό στην Πέργαμο και απεικονιζόταν σε νομίσματα της εποχής του Αδριανού, ενώ άγαλμα του υπήρχε στον ιερό περίβολο του Ασκληπιού μέσα στον ναό της Υγείας. 

  

Ρωμαϊκό δίπτυχο από ελεφαντόδοντο που παριστάνει τον Ασκληπιό (αριστερά) τον γιο του Τελέσφορο, και την Υγεία (δεξιά), c. 400
(Μουσείο του Liverpool).

Ασκληπιός και Τελέσφορος

Ο Τελεσφόρος απεικονίζεται στην «Ξεχασμένη Πέτρα»  του διάσημου ψυχοθεραπευτή και μύστη  Carl Gustav Jung, την οποία είχε  στο ησυχαστήριο του στον πύργο του Βollingen .Τη πέτρα ξέχασαν στο σπίτι του κάποιοι μεταφορείς και όταν γύρισαν για να την πάρουν πίσω ο Jung αρνήθηκε να τους τη δώσει λέγοντας τους πως έχει πλέον βρει το δρόμο της στο σπίτι του.

Στα εβδομηκοστά πέμπτα  γενέθλια του αποφάσισε να χαράξει στη πέτρα ένα κύκλο χωρισμένο σε τέσσερα ίσα μέρη. Στο κέντρο δεσπόζει ένας άντρας κρατώντας ένα φανάρι. Ο άντρας αυτός είναι ο Τελέσφορος γιος του Ασκληπιού και αδερφός της Υγείας. Ο Τελέσφορος απεικονιζόταν πάντα ως  παιδί ή νάνος, ενώ  το κεφάλι του καλυπτόταν από μία κάπα. 

Στο ρούχο του κρέμεται σαν φυλακτό το αστρολογικό σύμβολο του Ερμή, οπού ο Ερμής, θεός των Ορίων, είναι αυτός που συνδέει τον εξωτερικό κόσμο με τον εσωτερικό. Δεξιά υπάρχουν τα σύμβολα του ήλιου και του Δία ενώ αριστερά της Σελήνης και της Αφροδίτης , σχηματίζοντας αυτό που ο Jung αποκαλούσε ιερό αλχημιστικό γάμο.

Στην πέτρα διαβάζουμε το γνωστό απόφθεγμα του Ηρακλείτου : " Ο Αιών είναι ένα παιδί που παίζει ζάρια". 

Το δεύτερο κάτω τετράγωνο δείχνει το δρόμο προς την πύλη του Ήλιου και τη χώρα των ονείρων' είναι παρμένο από την Οδύσσεια και αναφέρεται στον Ερμή τον ψυχοπομπό που οδηγεί τις ψυχές των φονευμένων μνηστήρων..

Στο πίσω μέρος της πέτρας αναγράφονται τα εξής : 

"Είμαι ένα ορφανό , μόνο. Παρόλα αυτά βρίσκομαι παντού. Είμαι ένα αλλά αντίθετο στον εαυτό μου. Είμαι νέος αλλά και γέρος ταυτόχρονα. Δεν έχω γνωρίσει ούτε μητέρα , ούτε πατέρα επειδή έπρεπε να τα καταφέρω μόνος έξω στα βαθιά σαν ψάρι, ή έπεσα σαν άσπρη πέτρα από τον ουρανό. Σε δάση και βουνά περιπλανιέμαι, αλλά παραμένω κρυμμένος στην εσώτερη ψυχή του ανθρώπου. Είμαι θνητός για το καθένα, αλλά παραμένω ανέγγιχτος από το κύκλο των Αιώνων".

Σύνθεση από διάφορες διαδικτυακές πηγές

Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος