Η πνευματική πρόοδος, Annie Besant

Είμαστε μέρος μιας μεγάλης ζωής, η οποία δε γνωρίζει αποτυχία, ούτε χάσιμο προσπάθειας ή δύναμης, η οποία « παντοδύναμα και απαλά τακτοποιεί όλα τα πράγματα », οδηγώντας τους κόσμους προς τα πάνω, προς το σκοπό τους. Η ιδέα ότι η δική μας μικρή ζωή είναι μια χωριστή ανεξάρτητη μονάδα, η οποία μάχεται μόνη της ενάντια σε αμέτρητες χωριστές ανεξάρτητες μονάδες, είναι η πιο φοβερή πλάνη. Όσο καιρό θα βλέπουμε τον κόσμο και την ζωή μ’ αυτό τον τρόπο, η γαλήνη θα στέκεται μακριά από εμάς σε μια απροσέγγιστη κορυφή.

Όταν νιώθουμε και γνωρίζουμε ότι όλοι οι εαυτοί είναι ένα, τότε η γαλήνη του νου είναι δική μας χωρίς φόβο απώλειας. Όλα τα προβλήματα μας προέρχονται από το ότι σκεφτόμαστε τον εαυτό μας σαν χωριστή μονάδα, και έτσι καλλιεργούμε τους δικούς μας νοητικούς περιορισμούς, σκεφτόμενοι μόνο τα δικά μας ξεχωριστά ενδιαφέροντα, τους χωριστούς σκοπούς μας, τις χωριστές χαρές και λύπες μας. Μερικοί το κάνουν αυτό σχετικά με τα κατώτερα πράγματα της ζωής και αυτοί είναι οι πιο δυσαρεστημένοι απ’ όλους, αρπάζοντας ασταμάτητα από το γενικό απόθεμα των υλικών αγαθών και συσσωρεύοντας άχρηστους θησαυρούς.

Άλλοι αναζητούν τη δική τους χωριστή πρόοδο στην ανώτερη ζωή, αλλά αν και είναι καλοί και ειλικρινείς άνθρωποι είναι πάντα δυσαρεστημένοι και αγωνιώδεις. Συνεχώς παραπονούνται και αναλύουν τον εαυτό τους.

« Προχωράω ; Ξέρω περισσότερα από όσα ήξερα πέρυσι ; » και συνέχεια τα ίδια, ανησυχώντας για την συνεχή επιβεβαίωση και πρόοδο, και με τις σκέψεις τους συγκεντρωμένες στο δικό τους εσωτερικό κέρδος. Η γαλήνη δε βρίσκεται στη συνεχή αναζήτηση της ικανοποίησης του χωριστού εαυτού, έστω και αν αυτή η ικανοποίηση είναι ανώτερου είδους. Βρίσκεται στην απάρνηση του χωριστού εαυτού, στην παραμονή στον Εαυτό που είναι Ένας, στον εαυτό που εκδηλώνεται σε κάθε στάδιο εξέλιξης και στο δικό μας στάδιο όπως και σε κάθε άλλο και που περιέχεται σε όλα.

Η επιθυμία για πνευματική πρόοδο έχει μεγάλη αξία, όσο καιρό οι κατώτερες επιθυμίες μπερδεύουν και εμποδίζουν το ζηλωτή, βρίσκει τη δύναμη να ελευθερωθεί απ’ αυτές με την παθιασμένη επιθυμία για πνευματική ανάπτυξη. Αλλά η επιθυμία αυτή δε χαρίζει, ούτε μπορεί να χαρίσει την ευτυχία, η οποία βρίσκεται μόνο όταν ο χωριστός εαυτός παραμεριστεί και αναγνωριστεί ότι όλοι ζούμε στον κόσμο για χάρη του μεγάλου Εαυτού. Ακόμα και στην καθημερινή ζωή τα αλτρουιστικά άτομα είναι πιο ευτυχισμένα, εκείνα που εργάζονται για να κάνουν τους άλλους ευτυχισμένους και ξεχνούν τον εαυτό τους.

Τα ανικανοποίητα άτομα είναι εκείνα που αναζητούν πάντα την ευτυχία για τον εαυτό τους. Είμαστε ο Εαυτός και επομένως οι χαρές και οι λύπες των άλλων είναι δικές μας όσο και οι δικές τους και όσο περισσότερο το νιώθουμε αυτό και μαθαίνουμε να ζούμε έτσι ώστε ολόκληρος ο κόσμος να μοιράζεται τη ζωή που κυλάει από μέσα μας, τόσο περισσότερο ο νους μαθαίνει το μυστικό της Γαλήνης. « Φτάνει στη γαλήνη εκείνος στον οποίο όλες οι επιθυμίες κυλούν όπως κυλάνε τα ποτάμια στον ωκεανό, που είναι γεμάτος με νερό αλλά παραμένει ατάραχος – και όχι εκείνος που επιθυμεί την επιθυμία ». Όσο περισσότερο επιθυμούμε, τόσο περισσότερο αναπτύσσεται ο πόθος για ευτυχία - που είναι δυστυχία. Το Μυστικό της Γαλήνης είναι η γνώση του Εαυτού και η σκέψη « Είμαι εκείνος ο Εαυτός », βοηθάει στην απόκτηση της γαλήνης του νου που τίποτα δεν μπορεί να διαταράξει". 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ , ANNIE BESANT

 

Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος

Μυσταγωγία - Μυθαγωγία