Σάββατο 7 Απριλίου 2018

Το έγλημα και η αναγέννηση





«Ποιο ήταν το έγκλημα του Ιησού; Το έγκλημα του ήταν ότι ήταν ευδαίμων ανάμεσα σε ανθρώπους οι οποίοι δεν γνώριζαν τι σημαίνει ευδαιμονία. Το έγκλημα του ήταν ότι ήταν αληθινός ανάμεσα σε ανθρώπους που ζούσαν μέσα στο ψέμα. Το έγκλημα του ήταν ότι είχε μάτια, ανάμεσα σε ανθρώπους που ήταν τυφλοί. Και οι τυφλοί προσβλήθηκαν. Πάντοτε οι τυφλοί προσβάλλονται.

Προσβλήθηκαν από τον Πυθαγόρα, προσβάλλονται από τον καθένα Πάντοτε προσβάλλονται. Και ο απλός λόγος είναι ότι όποτε ένας άνθρωπος σαν τον Ιησού ή σαν τον Πυθαγόρα περπατάει ανάμεσα σε ανθρώπους, το ύψος του τους κάνει να νιώθουν πυγμαίοι. Το βάθος του τους κάνει να νιώθουν τόσο ρηχοί, που δεν μπορούν να τον συγχωρήσουν. Πρέπει να καταστρέψουν αυτόν τον άνθρωπο. Νιώθουν ότι αυτός ο άνθρωπος τους προσβάλλει, τους πονάει, επειδή «αν μπορεί αυτός να φτάσει σε τέτοια μακαριότητα, γιατί δεν μπορώ εγώ; Αν μπορεί αυτός να ζήσει στο βασίλειο του Θεού, γιατί δεν μπορώ εγώ;» Και εμφανίζεται μεγάλη ζήλια. 


Η ιδέα του καλύτερου ανθρώπου είναι παλιά, δεν είναι επαναστατική. Αλλά η ιδέα του καινούργιου ανθρώπου είναι νέα και επικίνδυνη, γιατί απαιτεί θάρρος. Βασική της προϋπόθεση είναι πως πρέπει να πεθάνεις ως προς το παλιό και να γεννηθείς εκ νέου — πρόκειται για αναγέννηση».
Όσσο



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου