Το
μυθιστόρημα ο «Ο Γλαύκος και η Νηρηίδα», τοποθετείται στην αρχαία Ελλάδα και
ειδικότερα στην Λήμνο (που είναι και η πατρίδα του συγγραφέα) κατά την εποχή
του Πελοποννησιακού πολέμου (431 – 404 π.Χ.). Δεν αποτελεί βέβαια ένα «ιστορικό
μυθιστόρημα», απλώς ο συγγραφέας εμπνέεται από τον θησαυρό της αρχαίας
Ελληνικής μυθολογίας για να δημιουργήσει έναν καινούργιο «διδακτικό μύθο» για
τους νέους -κάθε ηλικίας- του σήμερα, πλάθοντας στην ουσία μία «μυθιστορία με
αλληγορικό χαρακτήρα», όπως θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε,
χρησιμοποιώντας ως επίφαση τον χρόνο και τον τόπο που τοποθετεί τους χαρακτήρες
του. Ο στόχος του είναι βαθύτερος και υπερτοπικός, στην ουσία πανανθρώπινος και
διαχρονικός.
Πρωταγωνιστής
αυτού του «παραμυθιού» είναι ο δωδεκάχρονος Γλαύκος, ο οποίος διαμένει στον
νησί του Ηφαίστου, την Λήμνο, όπως ήδη αναφέραμε. Σε αυτόν τον λαμπρό τόπο και
κάτω από τον γαλανό ουρανό του Αιγαίου, ο νεαρός Γλαύκος βοηθά τους θεούς να
διατηρήσουν την αρμονία στον Κόσμο, ορατό και αόρατο, η οποία έχει διασαλευθεί,
και, ταυτόχρονα, μαθαίνει να σέβεται και να αγαπά την φύση, τους συνανθρώπους
του και τον εαυτό του.
Ο
Γλαύκος έχει βέβαια μεγαλώσει ακούγοντας τους αοιδούς να υμνούν τα επικά
κατορθώματα και τον χαρακτήρα των παλαιών ηρώων, οι οποίοι αποτελούν όπως είναι
φυσικό το πρότυπο και για την δική του συμπεριφορά. Αυτό άλλωστε συνέβαινε
διαχρονικά με όλες τις γενιές των Ελλήνων οι οποίοι από μικρά παιδιά
ανατρέφονταν με τα κατορθώματα των πρωταγωνιστών των μεγάλων επικών ποιημάτων
μας, κυρίως της Ιλιάδος και της Οδύσσειας, μαθαίνοντας για τις αρετές αλλά και
για τα ελαττώματά τους.
Όπως
λοιπόν γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, ο νεαρός θέλει να μιμηθεί τα
πρότυπά του. Θέλει και αυτός να γίνει ήρωας, δηλαδή να πράξει ηρωικώς.
Βρίσκεται συνεπώς σε εγρήγορση και αναζητά την κατάλληλη ευκαιρία.
Στην
εποχή του όπως είπαμε μαίνεται ο καταστροφικός για όλους τους Έλληνες
Πελοποννησιακός Πόλεμος, ο οποίος προκαλεί τόσο πόνο και δυστυχία στο σύνολο
του Ελληνικού Κόσμου, αλλά κυρίως προκαλεί σημαντική αλλοίωση του ηθικού
χαρακτήρα των εμπλεκομένων.
Ο
συγγραφέας εφιστά την προσοχή μας στο γεγονός ότι ο ανθρώπινος κόσμος, ο
«Μικρόκοσμος» και ό,τι συμβαίνει σε αυτόν, επηρεάζει τον κόσμο που βρίσκεται
πέραν αυτού, τον «Μακρόκοσμο». Κατά τον λόγο αυτό, η αφύσικη και δυσαρμονική
κατάσταση που επικρατεί στον ανθρώπινο κόσμο, προκαλεί παρόμοια δυσαρμονία και
στον κόσμο των θεών που έχουν υπό την εποπτεία τους τον δικό μας κόσμο μας και
τα πλάσματα που κατοικούν σε αυτόν.
Θα μπορούσε
κανείς να σκεφτεί πως θα αρκούσε μία «θεϊκή παρέμβαση», δηλαδή μία
δραστηριότητα «έξωθεν», για την αποκατάσταση της αρμονίας και την επιστροφή σε
μια φυσική ισορροπία και των δύο κόσμων, τόσο του Μικρόκοσμου όσο και του
Μακρόκοσμου. Όμως ο συγγραφέας μεταδίδει το σπουδαίο μήνυμα ότι εκείνο που
απαιτείται πάντοτε είναι η ηρωική και ενάρετη ανθρώπινη δράση που προέρχεται
«έσωθεν», από την εσωτερική μας φωνή, η οποία και μόνο μπορεί να εξισορροπήσει
όλους τους κόσμους, φέρνοντας την αρμονία και την ισορροπία τόσο μεταξύ των
ανθρώπων όσο και μεταξύ των θεών.
Έτσι
μας παρουσιάζει τον νεαρό Γλαύκο να αρπάζει την ευκαιρία που αναζητούσε, και με
την βοήθεια μίας εκ των πενήντα Νηρηίδων, της νεαρής Πρωτομέδειας, η οποία
μάλιστα θα του προσφέρει ένα μαγικό βότανο, θα αναλάβει δράση. Για να
ανακαλύψετε τι ακριβώς έγινε όταν πήρε αυτό το μαγικό βοτάνι, θα πρέπει βέβαια
να διαβάσετε το μυθιστόρημα!
Ο ήρωας
μας τελικά, με τις πράξεις του θα κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, και θα
γίνει ένας ήρωας της Θάλασσας, πολεμώντας με γοργόνες, σειρήνες, αλλά και τον
Δράκο Λάδωνα, στην μάχη για την αποκατάσταση της φυσικής τάξης πραγμάτων στο
βασίλειο του Ποσειδώνα η οποία είχε διασαλευθεί...
Στις
ζωντανές περιγραφές του βιβλίου βλέπουμε να περνούν μπροστά μας μία σειρά από
γνωστά αλλά και λιγότερο γνωστά μυθικά τέρατα και πλάσματα, όπως οι
Ιχθυοκένταυροι, τα Καβειρικά Άλογα του Ηφαίστου, ο Χάλκινος Αετός του Καυκάσου,
η Έχιδνα, ο Κέρβερος αλλά και ο Γρύπας ή ο Πήγασος, με άλλα από το οποία θα
πρέπει να πολεμήσει ο μικρός μας ήρωας και με άλλα θα πρέπει να συνεργαστεί,
για να επιτύχει τον άθλο του…
Απόσπασμα
από την ομιλία του φίλου και συνοδοιπόρου Ευγένιου Γιαρένη (ενός εκ των τριών
ομιλητών,), από την παρουσίαση του βιβλίου : " Ο Γλαύκος και η
Νηρηίδα". Καρτέλες από την παρουσίαση του φίλου και συνοδοιπόρου Δημήτρη
Περδετζόγλου. Ευχαριστώ για ακόμη μία φορά όλους όσους παρευρέθηκαν στην
παρουσίαση του Γλαύκου και της Νηρηίδας, και ιδιαιτέρως τους Ευγένιο Γιαρένη,
Δημήτρη Περδετζόγλου, και Γιάννη Σπυρόπουλο, για την τιμητική συμμετοχή και την
εξαιρετική παρουσίαση του βιβλίου.
Χλέτσος Βασίλης Μυσταγωγία - Μυθαγωγία.
Καλοτάξιδο το βιβλίο και πάντα να μας διδάσκεις με τους αρχαίους μύθους
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήThank you for the good story. Considered a great and very useful content
This is an awesome motivating article.
ΑπάντησηΔιαγραφήYou put truly extremely accommodating data. Keep it up.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Impressive Thanks for the post! Carry on, don’t stop!
ΑπάντησηΔιαγραφήYour article has answered the question I was wondering about!
ΑπάντησηΔιαγραφή