Φωτ. Εσωτερικό Ερεχθείου,Ιανουάριος 1922.
Σύμφωνα με μία παράδοση, το 480 π.Χ. όταν κατέκτησαν οι Πέρσες την Ακρόπολη, έκαψαν την ιερή ελιά της Αθήνας προς μεγάλη θλίψη των Αθηναίων που το θεώρησαν κακό σημάδι.
Όμως η θλίψη μετατράπηκε σε αισιοδοξία όταν την άλλη μέρα κιόλας ο ξερός και καμένος κορμός είχε βλαστήσει και πάλι.
Ένα καινούριο δροσερό βλαστάρι ύψους δυο πήχεων αποτελούσε πια το καινούριο ιερό δέντρο της Αθήνας.
Έως και τα ύστερα Ρωμαϊκά χρόνια οι Αθηναίοι έδειχναν με καμάρι το ιερό δέντρο και πίστευαν πως απ` αυτό είχε ξεκινήσει η ελαιοκαλλιέργια και απ`αυτό κατάγονται όλα τα δέντρα ελιάς που υπήρχαν στον κόσμο.
Γενικότερα οι αρχαίοι Έλληνες είχαν την παράδοση όταν οι βάρβαροι κατέστρεφαν τα ιερά τους, να μην τα ανοικοδομούσαν εκ νέου, αλλά τα άφηναν ερείπια, πρός παραδειγματισμό για τις νεώτερες γενιές.
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια
δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος
ΑπάντησηΔιαγραφήVery interesting information!