Η Μινωική Κρήτη, «Κουνταλίνι», και o Ακενατόν...

Η Μινωική  Κρήτη ήταν ένας ισχυρός τόπος που είχε καράβια που πηγαίνανε παντού. Μεταφέρνανε τα πλείστα όσα εμπορεύματα, αλλά και εντυπώσεις τις οποίες επεξεργάζονταν οι Ιερείς και υπήρχε μια πληθώρα πλούτου τον οποίον αναδιανέμανε κάθε τόσο. Υπήρχε ένα μητριαρχικό καθεστώς, όχι μητριαρχικό.

Ήταν δηλαδή γυναικοκρατία. Στην κορυφή ήταν η θεά και όλα γινόντουσαν όπως στην Κυψέλη, όπως οι περιφορές στη Σελήνη. Ήταν οι χθόνιες δυνάμεις, συμβολισμοί όπως τα φίδια που είναι καθαρά συμβολισμοί του  «Κουνταλίνι». 

Ο ηλεκτρισμός που περνάει τη σπονδυλική στήλη, δουλεύει και δημιουργεί το ρεύμα και εξού γίνονται οι «πυρηνικές εκρήξεις» στον εγκέφαλο κι έχουμε τη δυνατότητα μιας φοβερής υπέρβασης που σημαίνει ότι ο εγκέφαλος μπορεί να συλλάβει την ολότητα και ο άνθρωπος να τα δει όλα. 

Στην αρχαία Κρήτη υπήρχε ένα εξωστρεφές και αγαπησιάρικο και φιλελεύθερο καθεστώς. Αγαπούσαν πολύ τη ζωή, δεν φοβόντουσαν το θάνατο, γιατί δεν είχαν σαν τους Αιγυπτίους τις μούμιες και τέτοια…

Ο Ακενατόν ήταν στην ουσία ένας αθεϊστής, ήθελε να πει πως ο Θεός είναι μέσα σου. Ο Μωϋσής ήταν ένας ιεροφάντης του Ακενατόν, καθώς και ο Ιωσήφ, ο οποίος συγκυβέρνησε την Αίγυπτο. 

Ο Φρόιντ λέει πως ο Μωϋσής ήταν ιερέας του Ακενατόν και πως όλοι οι Εβραίοι που έφυγαν από την Αίγυπτο ήταν στην ουσία οπαδοί του Ακενατόν.

 Στην παρακμή τους οι Εβραίοι έβαλαν τον θεό του Ακενατόν να τους μιλάει στα Αραμαϊκά. Η επικοινωνία του Ακενατόν με το Θεό γινόταν στην έρημο, το ίδιο έκανε και ο Μωϋσής και το ίδιο έκαναν και οι Μινωϊστες στον Ψηλορείτη, που μίλαγαν με τον Δία στο Ιδαίον άντρο..

Απόσπασμα από  συνέντευξη του Μανώλη Ρασούλη

Eπιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος