Ο Απολλώνιος ο Τυανέας ταξίδεψε στην Αίγυπτο, στην Περσία, ένα δρόμο που έκαναν οι περισσότεροι αρχαίοι Έλληνες μύστες πριν από αυτόν [1], με απώτερο σκοπό την μακρινή Ινδία, όπου του είχαν πει ότι ζούσαν οι σοφοί γυμνοσοφιστές οι οποίοι βρισκόντουσαν πιο κοντά στην αρχαία σοφία. Μετά από ένα μεγάλο ταξίδι, έφτασε στο Κασμίρ, όπου τον υποδέχθηκε, ένας αγγελιαφόρος των εκεί Σοφών, φορώντας το κηρύκειο στο μέτωπό του.
Όταν ο Απολλώνιος συνάντησε τους σοφούς, ο Αρχηγός τους ο Ιάρχας του μίλησε στα Ελληνικά, περιγράφοντας λεπτομερώς το ταξίδι που τον είχε φέρει στο Κασμίρ. Ο Απολλώνιος, ακολουθώντας τις οδηγίες του βασιλιά των Τάξιλα, ρώτησε τον Ιάρχα εάν θα μπορούσε να τον διδάξει Φιλοσοφία. Ο Ιάρχας απάντησε :
- Ναι, με όλη μου την καρδιά, γιατί η ανταλλαγή γνώσεων ταιριάζει περισσότερο στο χαρακτήρα της φιλοσοφίας, απ' ότι η απόκρυψη αυτών που θα έπρεπε να είναι γνωστά.
Τότε ο Ιάρχας παρακάλεσε τον Απολλώνιο να θέσει οποιεσδήποτε ερωτήσεις ήθελε, διότι γνωρίζεις ότι μιλάς με ανθρώπους που γνωρίζουν τα πάντα. Ενθυμούμενος την επιγραφή που ήταν σκαλισμένη πάνω από την είσοδο του Ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς , ο Απολλώνιος ρώτησε:
-Γνωρίζετε τους εαυτούς σας ;
O Iάρχας απάντησε :
-Γνωρίζουμε τα πάντα, γιατί γνωρίζουμε τους εαυτούς μας. Διότι δεν υπάρχει ούτε ένας ανάμεσά μας που θα είχε γίνει δεκτός στη μελέτη της φιλοσοφίας, εάν δεν διέθετε προηγουμένως αυτή τη γνώση.Τότε ο Απολλώνιος ρώτησε :
-Σαν τι θεωρείτε, τότε, τους εαυτούς σας ;
-Σαν Θεούς, απάντησε ο Ιάρχας.
-Και γιατί Θεούς ; είπε ο Απολλώνιος.
-Διότι είμαστε καλοί άνθρωποι, ήταν η απάντηση.
Αυτή η κουβέντα οδήγησε φυσικά σε μια συζήτηση για την Ψυχή και ο Απολλώνιος ρώτησε ποια ήταν η διδασκαλία τους αναφορικά με την Ψυχή.
-Η ίδια, είπε ο Ιάρχας , όπως σου παραδόθηκε από τον Πυθαγόρα, και από εμάς στους Αιγυπτίους.
Ο Απολλώνιος πέρασε δεκατρία χρόνια με τους Σοφούς του Κασμίρ και στο τέλος της επίσκεψής του ο Ιάρχας του έδωσε επτά δακτυλίδια τα οποία του είπε να φοράει εναλλακτικά τις επτά μέρες της εβδομάδας, σύμφωνα με το συγκεκριμένο πλανήτη που έδωσε το όνομά του στην ημέρα.
[1] Η Αρχαιοελληνική Μεταφυσική Φιλοσοφία, όπως όλες οι παραδοσιακές «φιλοσοφίες πραγμάτωσης», δεν είναι "φιλοσοφία" με τη σύγχρονη εκφυλισμένη χρήση του όρου (δεν είναι δηλαδή σύστημα, συχνά δυσνόητο, γεμάτο άδειες λέξεις, μιας διανοητικής γυμναστικής για ελάχιστους ειδικούς λόγιους!).
Είναι καθαρή Σοφία, που σημαίνει αποκάλυψη της Αλήθειας και Φωτισμός της πορείας του ανθρώπου προς την αυτογνωσία, την αυτοεκπλήρωση και την ευδαιμονία. Υπ' αυτήν την μορφή δεν είναι ούτε αρχαία, ούτε νέα. Δεν είναι καθόλου «ξεπερασμένη»... Είναι Αιώνια! "Philosophia perennis" . Ως άχρονη, αρχετυπική πραγματικότητα, η Πρώτη Φιλοσοφία, όπως την αποκαλούσε ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.), βρίσκεται πέρα από κάθε πολιτισμικό προσδιορισμό και κάθε εθνικιστικό σφετερισμό. Είναι Πανανθρώπινη, παγκόσμια κληρονομιά που αλλάζει εκφραστικό ένδυμα σύμφωνα με τις εποχές και τις περιοχές, αλλά κατ' ουσίαν είναι πάντα ίδια και γι' αυτό επίκαιρη και σήμερα και στο μέλλον!
Άλλωστε, η ανταλλαγή εσωτερικής γνώσης στην αρχαιότητα γινόταν ευρέως, ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς, χωρίς μισαλλοδοξίες και με μόνο κριτήριο την πνευματική ωριμότητα του αναζητητή.
Ο Πυθαγόρας, υπόδειγμα συγκριτικού πνεύματος, έζησε, όπως και ο Πλωτίνος, χρόνια στην Αλεξάνδρεια. Μελέτησε και μυήθηκε στις σχολές μυστηρίων της Αιγύπτου, ιδιαίτερα στα μυστήρια του Ερμή, όπως και ο Πλάτωνας. Επί πλέον ταξίδεψε και μυήθηκε στην Ινδία, όπως ο Απολλώνιος ο Τυανέας, και ίσως έφθασε στο Θιβέτ και την Κίνα. Ο Ζήνων ο Κιτιεύς, που ίδρυσε τη Στοά στην Αθήνα, στο τέλος του 4ου αιώνα, είναι Φοίνικας και πολλοί φιλόσοφοι της ελληνιστικής περιόδου είναι Ασιάτες, Εβραίοι ή Σύροι. Εξ' άλλου, ο Ορφισμός που διατρέχει τον ελληνικό μυστικισμό από τον Πυθαγόρα μέχρι τον Πλάτωνα και τους Νεοπλατωνικούς, έχει τις ρίζες του στην Ανατολή και παρουσιάζει εκπληκτική ομοιότητα, που μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί, με την Ινδική φιλοσοφία
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου