Υπήρχε κάποτε ένα πιθηκάκι
που του άρεσαν πολύ οι μπανάνες. Τόσο πολύ του άρεσαν, που στο μυαλό του νύχτα μέρα
είχε πώς να φάει τις πιο πολλές μπανάνες!
Αφού έφαγε λοιπόν όλες τις μπανάνες του
δέντρου του, πήδηξε στο διπλανό δέντρο και μετά στο παραδίπλα και μέσα σε μερικές
μέρες είχε εξαντλήσει όλες τις μπανάνες του μικρού δάσους όπου ζούσε.
Άρχισε τότε να τσιρίζει και να χτυπιέται ζητώντας από τον θεό των πιθήκων να του βρει κι άλλες, ατελείωτες μπανάνες. Ο θεός των πιθήκων θέλησε να του δώσει ένα μάθημα. Ξαφνικά, μια στιγμή το πιθηκάκι είδε μπροστά του μια υπέροχη, τεράστια, κίτρινη και μυρωδάτη μπανάνα να κρέμεται στην άκρη ενός κλαδιού, τοποθετημένη αριστοτεχνικά μέσα σε ένα ανοιχτό μπουκάλι. Το πιθηκάκι έχωσε αμέσως το χέρι του και άρπαξε λαίμαργα την μπανάνα.
Μάταια όμως προσπάθησε να τραβήξει το χέρι του μέσα από το μπουκάλι. Στάθηκε αδύνατο, γιατί, απλά, δεν χωρούσε. Προσπάθησε ξανά και ξανά να βγάλει έξω το χέρι του κρατώντας τη μπανάνα, αλλά αυτό δεν έβγαινε με τίποτα.
Το πιθηκάκι συνέχισε να κοιτάει λαίμαργα τη μπανάνα και να κλαψουρίζει, μέχρι που πέθανε από ασιτία. Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκε ότι αν την άφηνε, θα μπορούσε να φύγει ελεύθερο...
Αναδημοσίευση από ariadnigerouki.wordpress.com
Άρχισε τότε να τσιρίζει και να χτυπιέται ζητώντας από τον θεό των πιθήκων να του βρει κι άλλες, ατελείωτες μπανάνες. Ο θεός των πιθήκων θέλησε να του δώσει ένα μάθημα. Ξαφνικά, μια στιγμή το πιθηκάκι είδε μπροστά του μια υπέροχη, τεράστια, κίτρινη και μυρωδάτη μπανάνα να κρέμεται στην άκρη ενός κλαδιού, τοποθετημένη αριστοτεχνικά μέσα σε ένα ανοιχτό μπουκάλι. Το πιθηκάκι έχωσε αμέσως το χέρι του και άρπαξε λαίμαργα την μπανάνα.
Μάταια όμως προσπάθησε να τραβήξει το χέρι του μέσα από το μπουκάλι. Στάθηκε αδύνατο, γιατί, απλά, δεν χωρούσε. Προσπάθησε ξανά και ξανά να βγάλει έξω το χέρι του κρατώντας τη μπανάνα, αλλά αυτό δεν έβγαινε με τίποτα.
Το πιθηκάκι συνέχισε να κοιτάει λαίμαργα τη μπανάνα και να κλαψουρίζει, μέχρι που πέθανε από ασιτία. Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκε ότι αν την άφηνε, θα μπορούσε να φύγει ελεύθερο...
Αναδημοσίευση από ariadnigerouki.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου