Η Ελληνίδα Σκλάβα / The Greek Slave

Η Ελληνίδα Σκλάβα είναι ένα γλυπτό του Αμερικανού γλύπτη Hiram Powers, και ένα από τα πιο γνωστά και καταξιωμένα έργα του 19ου αιώνα.

Ο Powers κατασκεύασε το πρωτότυπο από πηλό στην Φλωρεντία, το 1843. Ήταν το πρώτο αμερικανικό γλυπτό που απεικονίζει μια πλήρως γυμνή γυναικεία φιγούρα, ακολουθώντας τις κλασσικές αρχαιο Ελληνικές φόρμες, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία όπου το γλυπτό του Powers είναι παρόμοιο με την Αφροδίτη της Κύθνου του Πραξιτέλη.

Η πρώτη παραλλαγή από μάρμαρο ολοκληρώθηκε από τον Powers το 1844 και βρίσκεται τώρα στο κάστρο Raby, στην Αγγλία. Σύμφωνα με τον Ελληνο-Αμερικανό συγγραφέα Emmanuel (Manny) Paraschos, στην έμπνευση του θέματος έπαιξε ρόλο μια Ελληνίδα η οποία ήταν σκλάβα των Τούρκων και στη συνέχεια έφτασε ως απελεύθερη στις ΗΠΑ. Στη λίστα επιβατών του πλοίου που τη μετέφερε αναγράφεται ως Garafilia Mohalby (ίσως Γαριφαλιά Μιχάλβεη) από τα Ψαρρά. Οι γονείς της είχαν σφαγεί στη Χίο και συνελήφθη αιχμάλωτη από τους Τούρκους. Την εξαγόρασε ο Αμερικανός πρόξενος Joseph Langston στη Σμύρνη και την έφερε στη Βοστώνη το 1827.

Το άγαλμα απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα, γυμνή, δεμένη με αλυσίδες. Στο ένα χέρι κρατά ένα μικρό σταυρό με αλυσίδα. Ο ίδιος ο Powers περιγράφει το αντικείμενο του έργου του ως εξής:

Η Σκλάβα έχει απαχθεί από τους Τούρκους από ένα από τα Ελληνικά Νησιά, την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης, που η ιστορία της είναι γνωστή σε όλους. Ο πατέρας της και η μητέρα, και ίσως όλοι οι συγγενείς της, έχουν εξολοθρευθεί από τους εχθρούς, και αυτή μόνο κρατήθηκε ζωντανή, σαν θησαυρός που δεν μπορούσε να πεταχθεί. Τώρα είναι ανάμεσα σε βάρβαρους ξένους, κάτω από την πίεση της πλήρους ανάμνησης των καταστροφικών γεγονότων που την οδήγησαν σ' αυτή την κατάσταση.

Στέκεται εκτεθειμένη στα βλέμματα των ανθρώπων που απεχθάνεται, και περιμένει τη μοίρα της με έντονο άγχος, το οποίο μετριάζεται από την εμπιστοσύνη της στην καλοσύνη του Θεού. Συγκεντρώστε όλα αυτά τα βάσανα μαζί, και προσθέσετε σε αυτά το σθένος και την παραίτηση ενός Χριστιανού, και δεν μένει χώρος για ντροπή.

Όταν το άγαλμα μεταφέρθηκε σε περιοδεία το 1848, ο Miner Kellogg, φίλος του καλλιτέχνη και διευθυντής της περιοδείας, συνέταξε ένα φυλλάδιο για να το μοιράσει στους επισκέπτες της έκθεσης. Έδωσε τη δική του περιγραφή του έργου:

Φαινομενικά το θέμα είναι απλώς μια νεαρή Ελληνίδα, αιχμάλωτη των Τούρκων που εκτίθεται στην Κωνσταντινούπολη, προς πώληση. Ο σταυρός και το μενταγιόν, ορατά ανάμεσα στο ύφασμα, δείχνουν ότι είναι Χριστιανή, και ότι κάποιος την αγαπά. Αλλά αυτή η οπτική δεν συμπληρώνει τη σημασία του αγάλματος. To γλυπτό παριστάνει ένα πρόσωπο που δείχνει ανωτερότητα μέσα στον πόνο, και υψώνεται πάνω από την υποβάθμιση, με την εσωτερική του καθαρότητα και την δύναμη του χαρακτήρα.

Έτσι, η Ελληνίδα Σκλάβα είναι ένα έμβλημα της δοκιμασίας την οποία υφίσταται όλη η ανθρωπότητα, και μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος ασυμβίβαστης αρετής, ή εξαιρετικής υπομονής.

Στα καθ’ ημάς, η μικρή σκλάβα, θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά συμβολική. Το κάλλος , η ομορφία και η αρμονία που αντικατοπτρίζει το αρχαίο άγαλμα της Αφροδίτης της Κύθνου, το οποίο προφανώς ενέπνευσε τον Powers, συμβολίζει ένα ελεύθερο και εξιδανεικεευμένο ίσως κόσμο αυτόν της αρχαίας Ελλάδος, σε αντίθεση με την Ελληνίδα Σκλάβα, η οποία είναι δέσμια, σκλάβα, ταπεινωμένη.

Το αρχαίο κλέος, ταπεινώθηκε, και εάν δεν ξεχάστηκε, δεσμεύτηκε από καταστάσεις, επιλογές. Η μικρή Ελλάς, είναι μονίμως δέσμια των επιλογών της...!

 Hiram Powers, The Greek Slave, model 1841-43, carved 1846, Serravezza marble, 167.5 × 51.4 × 47 cm (National Gallery of Art); Aphrodite of Cnidos, torso: Roman copy, 2nd century C.E., restoration, 17th century, marble (Rome, Roman National Museum, Palazzo Altemps); Venus de’ Medici, 1st century B.C.E. (Galleria degli Uffizi, Florence).

The Greek Slave is a marble sculpture by American sculptor Hiram Powers. It was one of the best-known and critically acclaimed American artworks of the nineteenth century, and is among the most popular American sculptures ever. It was the first publicly exhibited, life-size, American sculpture depicting a fully nude female figure. In 1837, Powers moved to Italy, never again to step upon American shores. Four years later, he was at work on The Greek Slave, the sculpture that has become his most recognized and celebrated work.In it, Powers sculpted a nearly life-sized nude female. Posed in the High Classical Contrapposto.

In it, Powers sculpted a nearly life-sized nude female. Posed in the High Classical contrapposto, the figure faces towards her left so that when her body is viewed frontally, her face appears in near-perfect profile. Her weight-bearing left leg counterbalances the straight right arm, which leads the eye downwards to the drapery-covered vertical support. In contrast, her bent left arm leads the eye across her unclothed body towards both her non-weight-bearing right leg and the chains that bind her two hands together.

Indeed, much like the classical (ancient Greek and Roman) works that Powers based The Greek Slave on—Praxiteles’s Aphrodite of Knidos and the Medici Venus immediately come to mind—this gestural attempt to hide her nudity only forces the viewer to more directly address it. The statue depicts a young woman, nude, bound in chains; in one hand she holds a small cross on a chain. Powers himself described the subject of the work thus:

The Slave has been taken from one of the Greek Islands by the Turks, in the time of the Greek revolution, the history of which is familiar to all. Her father and mother, and perhaps all her kindred, have been destroyed by her foes, and she alone preserved as a treasure too valuable to be thrown away.

She is now among barbarian strangers, under the pressure of a full recollection of the calamitous events which have brought her to her present state; and she stands exposed to the gaze of the people she abhors, and awaits her fate with intense anxiety, tempered indeed by the support of her reliance upon the goodness of God. Gather all these afflictions together, and add to them the fortitude and resignation of a Christian, and no room will be left for shame.

When the statue was taken on tour in 1847 and 1848, Miner Kellogg, a friend of the artist and manager of the tour put together a pamphlet to hand out to exhibition visitors. He provided his own description of the piece:

The ostensible subject is merely a Grecian maiden, made captive by the Turks and exposed at Istanbul, for sale. The cross and locket, visible amid the drapery, indicate that she is a Christian, and beloved. But this simple phase by no means completes the meaning of the statue.

It represents a being superior to suffering, and raised above degradation, by inward purity and force of character. Thus the Greek Slave is an emblem of the trial to which all humanity is subject, and may be regarded as a type of resignation, uncompromising virtue, or sublime patience!

  Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος

Μυσταγωγία- Μυθαγωγία