Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

Αφροδίτη, το Ρόδο το πεντάκτινο αστέρι, έρως και αντέρως




Κοιτώντας την Αφροδίτη από τη Γη, οι αστρονόμοι παρατήρησαν ότι η πρώτη διαγράφει σε σχέση με τη Γη  μία τροχιά που μοιάζει με ένα ρόδο που έχει πέντε πέταλα. Πρόκειται για ένα είδος "χορού" που χορεύουν αντικριστά η Γη με την Αφροδίτη ως προς τον Ήλιο διαγράφοντας ένα ρόδο ή αστέρι. *

Οι τροχιές της Αφροδίτης και της Γης εκφράζουν την αναλογία 13:8, δηλαδή για κάθε 13 περιστροφές της πρώτης, η δεύτερη ολοκληρώνει οκτώ χρόνια διαγράφοντας στον ουρανό ένα πενταγραμμικό σχέδιο. (πεντάκτινο αστέρι) Κάθε οκτώ χρόνια, όταν η Γη και η Αφροδίτη "χορεύουν μαζί ταγκό", τότε σχηματίζεται άλλο ένα πέταλο, με την Αφροδίτη να δείχνει πάντα το ίδιο της πρόσωπο σε εμάς. 

Αυτός ο χορός των πλανητών στο σύμπαν μέσα από συνόδους και ανάδρομες τροχιές που εικονοποιείται μέσα από ιδιαίτερα μοτίβα, για άλλη μια φορά αποδεικνύει ότι η ίδια η φύση τους και η ουσία τους είναι τόσο οικεία.

Η εικονογραφική έτσι σύνδεση του ρόδου με τη θεά Αφροδίτη επικαλείται την ουράνια κίνηση του πλανήτη σε μία προσπάθεια, αλλά και ανάγκη του ανθρώπου να καθυποτάξει και να οικειοποιηθεί τη  καταστροφική ενέργεια της θεάς του Έρωτα.

Το ουράνιο ρόδο κατεβαίνει από ψηλά και είναι τόσο χρήσιμο σαν σύμβολο, επειδή πέρα από το κάλλος και τη γονιμότητα που δηλώνουν και τα άλλα λουλούδια, έρχεται να προσθέσει τα αγκάθια, υπενθυμίζοντας στον άνθρωπο τον κίνδυνο τραυματισμού του από τη σεξουαλικότητα και το πάθος. Με άλλα λόγια η υφή και το άρωμα το ρόδου είναι βαθιά συνδεδεμένα με τη σεξουαλική ευχαρίστηση που αντιπροσωπεύει η Αφροδίτη, αλλά και τον πόνο της φθοράς και του θανάτου που εκφράζουν τα αγκάθια….


Ας μην λησμονούμε πως  η  Αφροδίτη  είχε εκτός από τον έρωτα γιο και τον Αντέρωτα. O μύθος της γέννησης του Αντέρωτα στο έργο του ρήτορα και φιλοσόφου Θεμίστιου, επιβεβαιώνει αυτή τη διπλής κατεύθυνσης ενέργεια που επιζητά την ισορροπία, η οποία εκφράζεται στην ερωτοστασία με την Αφροδίτη να κρατάει μία ζυγαριά. 

Όταν γεννήθηκε ο Έρωτας η μητέρα του παρατήρησε ότι όσο περνούσε ο καιρός, εκείνος δεν μεγάλωνε ούτε σε ύψος, ούτε σε μέγεθος. Ζήτησε, λοιπόν, τη βοήθεια της Θέτιδας. Εκείνη της απάντησε: "Θα σε βοηθήσω στο πρόβλημά σου, γιατί ακόμα δεν έχει καταλάβει την ίδια τη φύση του παιδιού σου. Ο αληθινός Έρωτας, Αφροδίτη, μπορεί να γεννιέται από τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά δεν μπορεί να αναπτυχθεί από μόνος του. Αν θέλεις ο Έρωτας να μεγαλώσει, τότε χρειάζεται τον Αντέρωτα. Τα δύο αυτά αδέρφια θα έχουν την ίδια φύση και ο ένας θα είναι η αιτία που θα αναπτύσσεται ο άλλος. Γιατί όπως ο ένας θα βλέπει τον άλλον θα μεγαλώνουν αντίστοιχα. Αν όμως ο ένας χωριστεί από τον άλλον, τότε και οι δύο είναι καταδικασμένοι."

Σε αντίθεση με τον Αντέρωτα που γνωρίζουμε κάποιες πληροφορίες για τη φύση του,  η σκηνή της ερωτοστασίας αφήνει ανοικτό το πεδίο της ερμηνείας της, και γιατί τα σωζόμενα εικονογραφικά παραδείγματα είναι λιγοστά [μόλις τέσσερα στον αριθμό], αλλά και γιατί γραπτές πηγές δεν την περιγράφουν.


Η απεικόνιση της θεάς Αφροδίτης με τον γιο της Έρωτα είναι φυσικά ένα συχνά επαναλαμβανόμενο θέμα στην Ελληνική τέχνη, και πιθανόν μία προσέγγιση με την παρουσία της ζυγαριάς μέσα από τα δικά μας μάτια να είναι σαν το μάδημα μίας μαργαρίτας: όπως αμφιταλαντεύονται τα δύο σκέλη της ζυγαριάς, έτσι και ο ερωτευμένος ελπίζει η πλάστιγγα να γύρει προς τη μεριά που τα μαδημένα πέταλα γράφουν "μ 'αγαπάει". Όπως θα δούμε παρακάτω, στη περίπτωση της ερωτοστασίας δεν έχουμε να κάνουμε αυστηρά με ενέργειες αντίθετης ροής, αλλά περισσότερο με συμπληρωματικές, παρόλο που και ετυμολογικά η λέξη Αντέρως στα αρχαία Ελληνικά, φέροντας το πρόθημα "αντι-"  δηλώνει ακριβώς κάτι το αντίθετο.


Παραπομπή * Το ορθό  πεντάκτινο αστέρι είναι σύμβολο προστασίας, δύναμης και ισορροπίας. Έχει σχέση με τον αριθμό 5 και τα πέντε στοιχεία: Η πάνω γωνία αντιπροσωπεύει την πεμπτουσία το Πνεύμα, το αιθερικό, το αιώνιο και την ψυχή, το θεϊκό που βρίσκεται μέσα σε όλους μας, την πνευματική μας σύνδεση με την Φύση και μεταξύ μας. Συμβολίζει την πνευματική αγάπη, το αγνό, τα συναισθήματα που ανυψώνονται πέρα από τις ανάγκες τις σάρκας. 

Η κάτω δεξιά γωνία αντιπροσωπεύει τη Γη, το στοιχείο της Μητέρας, την σταθερότητα, ασφάλεια, όλα όσα μας παρέχει η Γη. Μας προσφέρει την ικανότητα να ερευνήσουμε το Πνεύμα με τα πόδια μας γερά στην Γη.Η πάνω δεξιά γωνία αντιπροσωπεύει τον Αέρα, το στοιχείο του νου. Συμβολίζει την σκέψη, την ευφυΐα, την λογική.


Η κάτω αριστερά γωνία αντιπροσωπεύει τη Φωτιά, το στοιχείο του πάθους. Συμβολίζει το κομμάτι μας που δεν γνωρίζει φόβο, που επιτίθεται στα τυφλά χωρίς σκέψη. Η Φωτιά είναι αυτή που μας δίνει κουράγιο, δύναμη και θάρρος.

Η πάνω αριστερή γωνία αντιπροσωπεύει το Νερό, τον κύκλο της Ζωής, το στοιχείο του συναισθήματος. Συμβολίζει τα τρυφερά μας συναισθήματα σε αντίθεση με τα συναισθήματα της Φωτιάς. Είναι η αγνή, άδολη αγάπη, η ευτυχία, όλα τα συναισθήματα που «σβήνουν» την Φωτιά. 

Όταν η Πεντάλφα περικλείεται σε κύκλο, ενώνει όλα τα στοιχεία της Φύσης και συμβολίζει τον Aνθρωπο, που είναι η ενότητα της Ύλης με το Πνεύμα, της Πνευματικότητας με την Λογική. Μας υπενθυμίζει ότι χρειαζόμαστε όλα τα στοιχεία για να ολοκληρωθούμε και ότι η ζωή είναι ένας κύκλος.).


Κατά τους Πυθαγόρειους, το σύμβολο αναπαριστά τον ίδιο τον άνθρωπο (με τα 5 του άκρα ανοιχτά), όπως επίσης και την ένωση των αντιθέτων: 2 (θηλυκό σύμβολο) +3 (αρσενικό σύμβολο) =5.  Σύμφωνα με τους πυθαγορείους οι   πέντε ακμές του πεντάκτινου αστεριού αντιστοιχούν  με τα γράμματα της λέξης ΥΓΕΙΑ. ...

Το πεντάκτινο όμως δεν είναι σύμβολο που συναντιέται στην Γηραιά Ήπειρο μονάχα. Για τον Κινέζικο πολιτισμό η πεντάδα αντιπροσωπεύει την εικόνα της φυσικής ροής της ζωής, της κοσμικής τάξης, καθώς και των 5 στοιχείων της φύσεως (φωτιά-γη-μέταλλο-νερό-ξύλο). Στην προ-Κολομβιανή Αμερική η πεντάκτινος συναντάτε, αν και η μορφή της θυμίζει περισσότερο λουλούδι! 

Στην Ιαπωνία αποτελεί κομμάτι της Ιαπωνικής τέχνης του πολέμου, συμβολίζοντας τα φρούρια. (συσχέτισε με την χρήση της πεντάλφα ως στρατιωτικό έμβλημα παγκοσμίως, το πεντάγωνο ως κτίριο επιτελείου αμύνης και την σχέση του με τη σεφίρα Γκεβούρα και τον Aρη.) 

Στα αρχαία Αιγυπτιακά ιερογλυφικά, υπάρχει διάσπαρτα η απεικόνιση ενός πεντάκτινου αστεριού. Όμως η πηγή και ο συμβολισμός του διαφέρει.

Συγκεκριμένα πιστεύεται πως είναι βασισμένη στην μορφή των θαλάσσιων αστερίων, οι αιγύπτιοι απεικονίζανε με αυτή την μορφή τους αστερισμούς δημιουργώντας έτσι την εικόνα μιας ουράνιας θάλασσας μέσα στην οποία κυλά το πλοίο του θεού Ήλιου Ρα. Μια πιθανή συσχέτιση μονάχα του ανθρώπου (έτσι όπως αναπτύχθηκε στην δύση) και των πεντάκτινων αιγυπτιακών αστεριών βρίσκεται ίσως στο γεγονός ότι για τους αρχαίους Αιγυπτίους τα αστέρια αποτελούσαν τις φωτεινές ψυχές που κατοικούν ανάμεσα στους θεούς. 


Η μεθοδευμένη όμως χρήση της ανεστραμμένης πεντάλφα ως δαιμονικό σύμβολο είναι πρόσφατη, πατέρας της είναι ο Eliphas Levi, που την δημιούργησε με το κεφάλι του Baphomet στην μέση. Πριν από αυτό δεν υπήρχε ιδιαίτερη σύνδεση της Πεντάλφα με το κακό, αλλά φοριόταν από μαθητευόμενους σε Μυστήρια για να δηλώνει ότι ο κάτοχος βρίσκεται σε περίοδο εκμάθησης.  

Σύνθεση από εδώ και εδώ

Για τον αποσυμβολισμό του μύθου της Αφροδίτης και του έρωτα εδώ

Επεξεργασία, επιμέλεια  αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου